donderdag 24 december 2015

Boek van Jesse Remmers nu te bestellen

Een assistente van Jesse Remmers liet mij vanmiddag weten dat zijn boek 'Beyond the Truth of Life' te bestellen is via
e-mailadres: Beyondthetruthoflife@gmail.com

Of via: Beyondthetruthoflife.com

Beyond the Truth of Life (Engelstalig) - (klik op foto)

Op de Google+ pagina van Bondtehond staat het volgende artikel over het afgelopen week op zitting in het JCS gepresenteerde boek:

'Beyond the Truth of Life' - Jason F. Remmers


***

Fragment: 

Jesse Remmers heeft het boek uitgedeeld aan de rechters, officieren, medeverdachten en hun advocaten, maar ook enkele journalisten kregen een door hem persoonlijk gesigneerd exemplaar tijdens de zitting van donderdag 17 december 2015.  

Bijbehorend artikel:
Bondtehond.nl   'Ik beroep mij op mijn verschoningsrecht' 

Een artikel van Hendrik Jan Korterink:
Misdaadjournalist.nl   'Jesse Remmers: het boek is uit' 



***

Op dit moment kan ik nog niet veel over de inhoud zeggen omdat ik het boek zelf nog niet heb gelezen.

Jesse's tweede advocaat Mr. Robert Malewicz twitterde het volgende:

Bij deze wens ik al mijn lezers: 

Fijne Kerstdagen en alvast een Gelukkig 2016 !!

Bondtehond 

dinsdag 22 december 2015

Schorsingsverzoek Dino Soerel afgewezen + Planning liquidatieproces Passage Jan - Apr 2016

Het hof heeft de planning in het grote 'liquidatieproces Passage' voor de eerste maanden van 2016 vastgesteld. Daarnaast heeft het hof besloten om het verzoek van Dino Soerel om zijn voorlopige hechtenis te schorsen afgewezen. Het hof heeft ook beslist op een aantal getuigenverzoeken van de verdediging van o.a. Dino Soerel Het hof heeft vandaag de laatste zitting van dit jaar in dit proces gehouden. De eerstvolgende zitting is maandag 11 januari 2016.



Willem Holleeder
Het hof heeft verder duidelijk gemaakt dat het oog blijft houden voor de ontwikkelingen in de strafzaak die bij de rechtbank tegen Willem Holleeder loopt. In die zaak heeft Holleeder bij de rechter-commissaris verklaringen afgelegd en worden zijn zussen en een andere getuige gehoord. Die verklaringen komen in de loop van de eerste maanden van 2016 voor het hof beschikbaar.

Vaart
Verder heeft het hof ook vooruitgeblikt naar het komende jaar. Het hof heeft in dat verband aan het openbaar ministerie duidelijk gemaakt dat het hof bij de behandeling van de Passage-zaken in hoger beroep geen vaart wil verliezen. Er zijn de laatste tijd door het openbaar ministerie veel dossiers uit andere strafzaken aan Passage toegevoegd, maar daarmee kan niet al te lang worden doorgegaan. De Passage-zaak loopt al erg lang en er moet zicht blijven bestaan op een afronding op afzienbare termijn. Daarom streeft het hof ernaar dat de dossiervorming door het openbaar ministerie gedurende de eerste maanden van 2016 zal zijn afgerond. Vanaf april 2016 wil het hof verdachten -onder wie Dino Soerel- gaan horen op basis van het dossier dat er dan ligt.

Verzoek Dino Soerel afgewezen
Het hof beslist op een verzoek dat namens Dino Soerel is gedaan met betrekking tot zijn voorlopige hechtenis. Dino Soerel ziet graag dat eerst een in een andere zaak aan hem opgelegde gevangenisstraf door het openbaar ministerie ten uitvoer wordt gelegd, zodat hij die straf zoveel mogelijk heeft uitgezeten, voordat in de Passage-zaak blijkt of hij ook in die zaak gevangenisstraf opgelegd krijgt. Hij wil daarom dat zijn voorlopige hechtenis in Passage wordt geschorst. Het hof heeft dit verzoek afgewezen en heeft daarbij de regeling in de wet nog eens onder de loep genomen.

Beslissing: ECLI:NL:GHAMS:2015:5309

BRON: Persvoorlichting Gerechtshof


Planning Passage jan - april 2016
(zittingslocaties JCS + IJdok)


Januari

ma 11 - JCS                                                                                    
GETUIGE Jesse Remmers (Saez, Rasnabe) (Cobra, Tanta, Indiana)

VERDACHTE Jesse Remmers (’93-zaken)

di 19 - JCS
VERDACHTE Jesse Remmers (’93-zaken, Indiana)

vr 22 - IJdok
VERDACHTE Moppie Rasnabe (’93-zaken)

ma 25 - JCS
VERDACHTE Moppie Rasnabe (’93-zaken, Indiana)

Februari

vr 5 - IJdok
VERDACHTE Siegfried Saez (Cobra)

vr 12 - IJdok
VERDACHTE Sjaak Burger (wapenhandel, Bilbao)

ma 15 - IJdok
(adv: De Jong, Boersma, vd Werf)
uitloop

vr 19 - JCS
GETUIGEN Copier, Maike Dijkhuis, v.d. Dijk, Spijkers
beelden Pasta di Mama
(Burger, Soerel, Remmers, Ros, La Serpe)

Maart

di 1 - IJdok (zitting is komen te vervallen)
(adv: Flokstra)
reserve/nader in te vullen

vr 4 - JCS
(adv: Flokstra)
GETUIGE Dwight Saro (Burger, Soerel, Remmers, Ros, La Serpe)

ma 7 - JCS
(adv: Flokstra)
GETUIGE Hidir Korkmaz (Burger, Soerel, Remmers, Ros, La Serpe)

di 8 - JCS (+ inhoud vervallen zitting 1 maart)
(adv: Flokstra)
GETUIGE Hidir Korkmaz (uitloop)

vr 11 - IJdok
(adv: Janssen) 
reserve/nader in te vullen 

ma 14 - IJdok - (adv: Boersma, Janssen) 
reserve/nader in te vullen

ma 21 - JCS - (adv: Janssen)
GETUIGE Martin Hillegers (Burger, Soerel, Remmers, Ros, La Serpe)
+
GETUIGE Sander Hulsman (Burger, Soerel, Remmers, Ros, La Serpe)

di 22 - JCS - (adv: Janssen) 
GETUIGE Ferry de Kok (Burger, Soerel, Remmers, Ros, La Serpe)

vr 25 - JCS 
GETUIGE Sjaak Burger (Remmers, Soerel, Ros, La Serpe)

di 29 - JCS
uitloop

Vanaf 1 april zal achtereenvolgens worden overgegaan tot het verhoor van Remmers als getuige in de resterende zaken, de behandeling van de feiten met de verdachten Remmers (Agenda, Perugia, 140), Soerel, Ros, La Serpe en met afsluitende verhoren van de getuigen Ros en La Serpe. Daarvoor zijn in april de volgende zittingsdagen beschikbaar. Zittingsdagen voor mei en juni zullen later bekend worden gemaakt.

April


vr 1 - JCS

ma 4 - JCS (adv: Janssen)
di 5 - JCS
vr 8 - JCS 

ma 11 - JCS 
vr 15 - JCS

ma 18 - JCS (adv: De Jong)
di 19 - JCS (adv: De Jong)
vr 22 - JCS (adv: De Jong)

Bondtehond

vrijdag 18 december 2015

'Ik beroep me op mijn verschoningsrecht'

Dit zinnetje was alles wat er een keer of 15 slechts uitkwam bij Willem Holleeder als antwoord op vragen door het Hof en Dino Soerel tijdens zijn getuigenverhoor in Hoger beroep van het Passage-proces. Hij was vandaag opgeroepen door de verdediging van Soerel. Het schijnt dat Holleeder daar nogal gepikeerd over was, volgens zijn zus Astrid die vorige week ook een dag kwam getuigen in Passage in dezelfde rechtszaal van het JCS. Sinds bepaalde uitlatingen van Soerel, o.a. in een verklaring die hij aflegde op zitting in oktober 2011, zou Holleeder Soerel zijn gaan neerzetten als verrader en volgens zus Astrid liet hij zich ook met opzet negatief uit over Soerel tijdens een telefoongesprek vanuit de bajes. Die gesprekken worden afgeluisterd, dus toen hij zei dat hij werd bedreigd door Soerel omdat hij moest verklaren van Soerel, was dat zijn manier van manipuleren, aldus zus Astrid Holleeder.


Het verhoor begon vanwege de drukte een half uurtje later dan gepland. Zoals was te verwachten, stonden journalisten van diverse media in de rij voor de ingang. De strenge bewaking bij de detectiepoort en het röntgenapparaat draaide op volle toeren. Gelukkig werden de zaal-plaatsen uitgereikt aan journalisten die het Passage-proces wat regelmatiger bezoeken dan de vele journalisten die je maar sporadisch ziet of zag. Ondanks de verwachtingen van de meeste journalisten dat Holleeder niets zou zeggen, wilde toch niemand deze zitting missen. Je zou maar eens besluiten niet te gaan om die reden en Holleeder zou besluiten zijn mond wél open te doen, dan heb je ongetwijfeld spijt. Toen bleek dat de Neus zijn kaken stijf op elkaar hield, waren de grootste sensatiebakken dan ook weer snel vertrokken... Nee, dat is onzin natuurlijk, je begrijpt wel dat hun werkgevers prioriteiten stellen, maar alle Passage-poespas na het vertrek van de in veler ogen bekendste en misschien wel grootste gangster van Nederland was aan de meeste journalisten zoals gewoonlijk niet besteed.

Gelukkig voor mij, want zolang het duurt heb ik nog steeds wel interesse in de voortgang van het Passage-proces en dan is het voor mij wel weer lekker dat er nog iets te schrijven valt waar anderen het Hoger beroep doorgaans laten liggen. Ook was ik één van de weinige uitverkorenen die een persoonlijk door Jesse Remmers gesigneerd exemplaar kreeg uitgereikt van z'n boek dat hij schreef tijdens zijn detentie: de roman 'Beyond the truth of life'. Dat kan je ook maar één keer overkomen zo'n collectors item van Jesse Remmers te krijgen. Stel je zou thuisblijven...

Volgens de voorzitter van het Hof Mr. Ruud Veldhuisen was het wel een novum dat een verdachte een boek tijdens een zitting presenteerde en wilde uitreiken aan alle procesdeelnemers. Jesse Remmers wilde het boek overigens ook graag als processtuk toegevoegd zien aan het Passage-dossier. Officier van justitie Mr. Frits Posthumus verzocht dat verzoek af te wijzen omdat het boek gedeeltelijk op fictie is gebaseerd, dus is het tamelijk zinloos om dat als processtuk toe te te voegen. Wanneer is iets fictie en wanneer realiteit? Daar kwam zijn argument ongeveer wel op neer.

Een ander soort novum zou zijn: Willem Holleeder die plotseling (inhoudelijk) een keer wél het achterste van zijn tong zou laten zien. Dus nogmaals: dat was niet te verwachten. Om de Passage-liefhebbers en lezers van dit blog toch een idee te geven hoe het summiere verhoor van de Neus op zitting in het JCS verliep, hier de samengevatte weergave van zijn korte verschijnen in de rechtszaal:

Holleeder wordt binnengebracht door enkele bewakers (marechaussees) cq parketwachten.

Voorzitter: Goedemorgen.
Holleeder: Goedemorgen.
Voorzitter: Holleeder is uw naam.
Holleeder: Ja.
Voorzitter: U kijkt naar die kant, maar recht tegenover u zitten sprekers.
Holleeder: Oh ja.
Voorzitter: Maakt helemaal niet uit, u mag alle kanten uitkijken, maar als het een misverstand is, is dat nu uit de weg geruimd.
Holleeder: Ok.
Voorzitter: Willem Holleeder, Willem Frederik Holleeder, geboren 29 mei 1958 in Amsterdam?
Holleeder: Ja.
Voorz: Klopt hè? Waar bent u gedetineerd?
Holleeder: In Vught.
Voorzitter: In Vught bent u gedetineerd. Meneer Holleeder, u bent hier als getuige. Dat is wel besproken met u door uw raadsman, vandaag uw advocaat. Ehm... als getuige moet u op vragen antwoorden naar waarheid als ik u heb beëdigd. Dat zult u misschien ook met uw advocaat besproken hebben, als ik u de eed of de belofte heb afgenomen, dat u dan naar waarheid verklaart. Heeft u voorkeur voor de eed of het doen van de belofte?
Holleeder: Ik beloof.
Voorzitter: Goed, wilt u dan even opstaan en zeggen: Dat beloof ik.
Holleeder: ....(staat op).... Dat beloof ik.
Voorzitter: Goed, neemt u maar weer plaats. Meneer Holleeder, u bent hier als getuige in een grote strafzaak. U kent misschien wel of niet de namen van de verdachten daarin. Bent u familie van één van de verdachten?
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Voorz: Dat is een vraag die u toch even moet beantwoorden.
Holleeder: Ook dat beroep ik me op mijn verschoningsrecht.
Voorz: Ik kijk even naar uw advocaat...
Holleeder: Geen familie.
Voorzitter:  Ik neem even de namen door: Ros, La Serpe, Burger, Remmers, Rasnabe, Soerel, Song, De Boer, Stevens en Saez? Geen familie?
Holleeder: Nee.
Voorzitter: U zegt al: dan beroep ik mij op mijn verschoningsrecht. Zelfs op vragen die nergens aan raken, zal ik maar zeggen?
Holleeder: Ja, volledig.
Voorzitter: Misschien goed dat ik u zeg dat uw schaduw over dit proces hangt. U bent steeds dichterbij gekomen en vandaag bent u er. De zaak is lang geleden al begonnen met een getuige die La Serpe heet die bleek verklaard te hebben over een man wiens naam hij niet kon noemen, dat bleek u te zijn en vervolgens, ik ga even snel in de tijd, is er tegen u een strafzaak aangespannen waarin een aantal zaken voorliggen die ook hier aan de orde zijn. Tot die zaken horen Houtman en Van der Bijl. We hebben twee familieleden zien langskomen onlangs die niet alleen in uw zaak verklaren, maar ook in de zaken van verdachten die ik zojuist heb benoemd en vandaag bent hier. Niet als verdachte, maar als getuige. U bent al eerder als getuige gehoord in deze zaak, ik weet niet of u dat paraat heeft, maar u heeft toen verklaringen afgelegd. In de zaken Ros, Akgün en Burger heeft u verklaard op 5 februari 2008 en in alle zaken heeft u bij de rechter-commissaris (RC) een verklaring afgelegd, dat was op 7 juli 2012. Dat u een beroep doet op uw verschoningsrecht, zoals u zo even al aankondigde, daarvan heeft Mr. Franken al wel gezegd dat dat op zijn advies zal zijn. Maar hoe zit het met dat verschoningsrecht?

(De voorzitter geeft een korte uitleg ivm verschoningsrecht en geeft ook aan dat Mr. Stijn Franken een e-mail had gestuurd aan het Hof van: 'Goh, moeten we dit allemaal wel door laten gaan, want het is toch een beetje een zinloze exercitie', daar kwam het in de kern op neer)

Voorzitter: Maar het Hof vindt wel dat het moet gebeuren omdat we iedereen de gelegenheid willen bieden om u vragen te kunnen stellen en het zal niet de eerste en ook niet de laatste keer zijn dat ondanks een aankondiging er toch nog iets gezegd wordt. En iedereen heeft het recht om dat te onderzoeken, om dat uit te proberen en te onderzoeken of dat het geval is. Alleen al daarom vinden wij het geen kansloze exercitie om u te laten getuigen een plek te geven. Er is ook een belang bij, het Hof heeft u dat belang al gegeven. Als we zien wat er allemaal voorbij is gekomen... We weten nl. zeker dat er bij een aantal procesdeelnemers een aantal vragen leven. En ook bij het Hof. Dus ik ga een aantal vragen aan u stellen en we horen wel wat voor antwoord daar op komt. Heeft u zich voorbereid op vandaag?
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Voorzitter: We hebben gelezen dat u in uw eigen strafzaak bij de RC een bepaald traject heeft uitgestippeld.
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Voorzitter: Dat begrijp ik, maar ik heb nog geen vraag gesteld.
Holleeder: Oh.
Voorzitter: De rechter-commissaris heeft een traject uitgestippeld, u heeft een verklaring op papier gezet en eigenlijk aan de hand van die verklaringen heeft u een verklaring bij de RC afgelegd, niet één, maar inmiddels twee, als ik het goed heb gevolgd, en er ligt nog meer in het verschiet. Uw zussen en mevrouw Den Hartog zullen nog worden gehoord in de rechtbank. Nu komt mijn vraag: Heeft u over een van deze verdachten ook verklaard waarvan ik de namen zojuist heb genoemd?
Holleeder: Ik beroep me op mijn zwijgrecht.
Voorzitter: Zwijgrecht? We begrijpen verschoningsrecht.
Holleeder: Ohw... ja...
Voorzitter: Niet lullig bedoeld, maar ik zeg het even. Ehm... er is ook een verdachte die niet meer leeft, de verdachte Akgün. Heeft u over die persoon een verklaring afgelegd? Of iets gezegd in die verklaringover hem?
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.

Voorzitter: Dan wil ik u, en dan denk ik dat ik er mee ophou, maar ik zal wel zien wat uw reactie zal zijn. Dino Soerel, een van de verdachten in deze zaak reageert op de verklaringen die afgelegd zijn door getuigen, bijvoorbeeld door uw zussen en mevrouw Den Hartog. Ik houd u wat dingen voor die hij daar over gezegd heeft: Dat was een smerig spel wat Holleeder daar gespeeld heeft. Hij vind het belachelijk dat u hem als verrader heeft afgeschilderd. Hij herkent zichzelf daar niet in. Hij is daar enorm boos over. Hij zegt: Ik wind mij enorm hierover op. Ik weet niet wat mij nog te wachten staat als Holleeder zich gaat verweren en de strontkar gaat uitrollen zoals Astrid Holleeder heeft aangegeven. Hij zegt: Ik vind de verklaring dat Holleeder mij wilde laten vermoorden onthutsend, het komt nog harder aan dan het iemand horen uitspreken. Dat is het citaat van de opgeschreven opmerkingen van Dino Soerel. En nu komt mijn vraag: Wilt u op een van die opmerkingen reageren?
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Voorzitter: Ok, dan laat ik het hierbij en kijk ik even naar mijn collega's of zij nog vragen willen stellen. (geen vragen)

Voorzitter: Advocaat-generaal?
OvJ Mr. Frits Posthumus: Kunt u een prognose geven of u zich over een paar maanden opnieuw op uw verschoningsrecht gaat beroepen als u hier als getuige zou zitten?
Holleeder: Ik beroep me weer op mijn verschoningsrecht.
Voorzitter: Altijd zei u hè? Dus dat betekent ook in de toekomst?
Ovj: Ehm... ik heb wel vragen, maar het heeft geen zin om die te stellen.

Voorzitter: Meneer Soerel, ik geef u als eerste de mogelijkheid om vragen te stellen. En als u dat doet, graag in de microfoon.
Dino Soerel: Dat wil ik dan even overleggen met meneer Meijering.
Voorzitter: Heeft u dat niet al gedaan?
Soerel: Niet over de vragen op zich...
Voorzitter: Oh, dat bedoelt u?
Soerel: Ja.
Voorzitter: Zal ik eerst even naar de anderen gaan?
Soerel: Ja graag.

Voorzitter: Remmers, of de verdediging van Remmers, vragen aan de eh... getuige?
Mr. Sander Janssen: De aangekondigde cliffhanger zijn de afgelegde verklaringen bij de RC aan de hand van stukken wat u net al zei. Ik zie weinig zin gezien de opstelling van de getuige om nu al vragen te stellen, maar voor zover ik dat nog ga doen, zou ik wel kennis willen nemen van de schriftelijke stukken in zijn eigen zaak en aan de hand daarvan zou ik verzoeken willen doen.
Voorzitter: Ik vat dat op als een wens die u hardop uitspreekt, gekoppeld aan een verzoek dat u ook nog heeft.
Mr. Janssen: En verder wil ik op dit moment verder afzien van het stellen van vragen. Dank u wel.
Voorzitter: Mr. Malewicz?
Mr. Malewicz: Nee, dank u wel.
Voorzitter: Meneer Remmers?
Jesse Remmers: Geen vragen.
Voorzitter: De raadsman van Ros?
Mr. Onno de Jong: Ik sluit mij aan wat meneer Janssen heeft gezegd.
Voorzitter: Van Schaik, La Serpe?
Mr. Jan Peter van Schaik: Geen vragen.
Voorzitter: De raadsman van Rasnabe? (invaller: Mr. Tony Boersma)
Mr. Tony Boersma: Ik sluit mij ook aan bij hetgeen Mr. Janssen naar voren heeft gebracht.
Voorzitter: Nou, dat gaat in een sneltreinvaart. Dan komen we toch weer uit bij meneer Soerel...
Mr. Nico Meijering: We zouden even willen praten.
Voorzitter: Dat kan. Hoeveel tijd heeft u daar voor nodig?
Mr. Meijering: Tien minuutjes.
Voorzitter: Ik ken natuurlijk niet alle achtegronden, want iedereen weet natuurlijk dat dit op de rol staat... dan doen we dat, we onderbreken even tien minuutjes. Het is niet anders. U gaat even terug naar de plek waar u net was. Gaat het een beetje met uw gezondheid, meneer Holleeder?
Holleeder: Jawel. (loopt met de bewaking mee naar zijn cel)

-PAUZE-

(hervatting)
Voorzitter: Goed, ik hervat het onderbroken onderzoek. Ik vroeg u net even bij het scheiden van de markt hoe het met uw gezondheid is omdat ik voor aanvang van de zitting hoorde dat u gisteren niet zo goed in uw vel zat?
Holleeder: Ja, dat kan gebeuren...
Voorzitter: Het is nu wel weer eh...
Holleeder: Het is al beter.
Voorzitter: Ok. Nou, meneer Soerel, er is wat uitgekomen?
Soerel: Ik wou de microfoon even...
Voorz: Ja, in de microfoon graag.
(richting Holleeder) U krijgt de vragen van Dino Soierel, misschien herkent u zijn stem, misschien ook niet,.. (richting Soerel) Maar in ieder geval gaat u verder, meneer Soerel.
Soerel: Sinds wanneer kennen jij en ik elkaar?
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Soerel: Hebben wij wel eens zaken gedaan?
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Soerel: Hebben jij en ik wel eens gesproken over liquidaties?
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Soerel: Hebben jij en ik wel eens informatie uitgewisseld met betrekking op liquidaties?
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Soerel: Hebben wij een ruzieachtig gesprek gehad over Arjen Kaale in 2005?
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Soerel:Waarom ben ik volgens jou een verrader?
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Soerel: Waarom moet ik dood volgens jou en waarom moet mijn familie dood volgens jou?
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Soerel: Ja, dan heeft de rest ook geen nut.

Voorzitter: Het is al eens aan de orde geweest in deze zaal, daar was u niet bij, dat er ooit een vrien dschap is geweest, maar het woord brouilleren komt steeds terug, dat u gebrouilleerd zou zijn met Meneer Soerel. Nou zou je dat ook kunnen afleiden van het feit nu u zich beroept op uw verschoningsrecht, dat is een beetje ver gezocht misschien, maar bent u gebrouilleerd met hem?
Holleeder: Ik beroep me weer op mijn verschoningsrecht.
Voorzitter: Het heeft geen zin hè, met u verder te praten?
Holleeder: Nee.
Voorzitter: Ik denk aan een soufflé, ik heb dat woord wel vaker gebruikt. Het wordt een beetje een soufflé, weet u wat dat is?
Holleeder: Nee, niet meteen.
Voorzitter: Als je die uit de oven haalt, zakt die soms zomaar in.
Holleeder: Oh zo...hahaha!
Voorzitter: We hadden beter kunnen weten misschien, maar je probeert het, want toch hoop je dat er iets uitkomt misschien, want je probeert, hoe moeilijk het ook is, de waarheid te vinden. En daar kunt u misschien een bijdrage aan leveren, alleen u wilt dat niet hè?
Holeeder: Nee.
Voorzitter: En dat is echt jammer. Maar misschien komt er nog een moment?
Holleeder: Ik zal me hier altijd op mijn verschoningsrecht beroepen.
Voorzitter: Altijd zegt u?
Holleeder: Ja.
Voorzitter: U kunt niet in de toekomst kijken hè?
Holleeder: Ik ken niet in de toekomst kijken.
Voorzitter: Hoe kunt u dan nu zeggen dat u zich in de toekomst ook op uw verschoningsrecht zal beroepen?
Holleeder: Omdat dat mijn voornemen is.
Voorzitter: Zeker. U weet ook, in het leven neem je je van alles voor, maar uiteindelijk rolt het dan toch weer anders... toch?
Holleeder: Dat zullen we zien. Zeker.
Voorzitter: Nou, ik kijk nog even in het rond voor ik u wegstuur, is er toch nog een vraag? Mijnheer Remmers, meneer Ros, La Serpe, Rasnabe, Soerel, Burger? (niemand)  Nou, dit was het dan. Goede reis terug.
Holleeder: Dank u wel.

Dat was het dan. Holleeder liep de zaal weer uit tussen enkele bewakers en werd met het BOT-transport teruggebracht naar de EBI in Vught.

Later probeer ik nog wat terug te halen over de rest van de zitting. Die duurde uiteindelijk nog tot rond 16:00.

Bondtehond

woensdag 2 december 2015

Gangsterzussen en ex-liefje Holleeder getuigen ontlastend voor Soerel

Dinsdag was weer een boeiende zitting in het Passage-proces, de getuigenverhoren van Sonja Holleeder en Sandra den Hartog. Met het verhoor van Astrid Holleeder maandag nog vers in geheugen zit je onwillekeurig toch dingen te vergelijken en mij viel meteen op dat de drie dames regelmatig gelijksoortige antwoorden gaven. Je zou bijna denken alsof ze elkaars verklaringen uit hun hoofd kennen. Een beetje advocaat weet natuurlijk dat je op z'n minst een aantal overeenstem-mende verklaringen nodig hebt om een zaak sterker te maken. Maar als je dan tijdens alledrie de getuigenissen de bijna exact dezelfde woorden terughoort: 'Eerst palmt hij je in, daarna zuigt hij je uit en dan gooit-ie je weg', geeft dat wel te denken. Het uit eigen ervaring of wetenschap verklaren is essentieel om de bewijsconstructie van het OM tegen Holleeder te laten slagen. Getuigen die (mogelijk) verklaringen op elkaar afstemmen omdat zij zusters en/of vriendinnen zijn en intensief contact hebben met elkaar, is in zo'n geval best wel tricky te noemen in een strafrechtproces als dit en het latere Vandros.



Maandag had ik wat pech met mijn auto, dus het was al kunst en vliegwerk om überhaupt deze zittingen te kunnen bijwonen. Met dank aan misdaadjournalist Hendrik Jan Korterink, die mij heeft opgehaald bij de garage en gisteren thuisbracht vanaf Schiphol, heb ik gelukkig niets van de zittingen hoeven missen. Als je dan aan het einde van de procesdag in de auto zo'n zitting na-bespreekt en constateert dat hem ook was opgevallen dat bepaalde uitspraken van de dames wel heel erg overeenkwamen, dan wil ik dat hier toch ook niet onvermeld laten. Welke verklaring / uitleg je daarvoor kunt bedenken, zal ongetwijfeld later nog wel aan de orde komen. Ik neem aan dat de advocaat van Willem Holleeder, Mr. Stijn Franken, de grote afwezige overigens tijdens beide procesdagen, hier wel een puntje mee zou kunnen / willen scoren. Uitsluiten dat de dames elkaar een handje hebben geholpen om gelijkluidende verklaringen af te kunnen leggen, kun je natuurlijk niet. Maar goed, ik wil niet te ver vooruitlopen op eventuele verdedigings-strategie van Mr. Stijn Franken in de Vandros-zaak.

Wat in mijn ogen sowieso een beetje een ondergesneeuwd kindje bleek in de media afgelopen dagen, was het feit dat deze getuigenverhoren natuurlijk plaatsvonden in het grote Passage-proces en niet in de Vandros-zaak. De dames Holleeder en Den Hartog waren immers in dit Hoger beroep opgeroepen door de verdediging van Dino Soerel en Jesse Remmers. Dat hier alvast een belangrijk voorzetje wordt gegeven op het komende Vandros-proces waarin Willem Holleeder de hoofdverdachte zal zijn, is eigenlijk bijkomende zaak. Aan de andere kant is het begrijpelijk dat de media in grote getale aanwezig waren om de dames getuigen voor het eerst in het openbaar te kunnen horen getuigen.

Voor de verdediging van Soerel is vooral van belang dat de dames volgens de advocaten Mrs. Nico Meijering en Christian Flokstra hetgeen tot nu toe bekend zou zijn over vermeend opdrachtgeven door Dino Soerel in een ander daglicht komt te staan. Soerel had in 2011 zelf al eens een verklaring aflegd op zitting waarin hij liet weten dat hij denkt dat Holleeder zijn naam had misbruikt. De strategie van het kantoor Meijering strekt zelfs zover dat Holleeder zijn ongenoegen had laten blijken bij zus Astrid Holleeder dat hij boos was op Soerel en diens advocaat Mr. Nico Meijering. Soerel had destijds via zijn verdediging, in dit geval Mr. Bénédicte Ficq van het kantoor van Meijering, aan de advocaat van Holleeder laten weten dat hij Holleeder ook wilde oproepen als getuige. Nu Mr. Ficq Mr. Franken op kantoor liet weten dat Dino Soerel Holleeder wilde gaan oproepen als getuige ivm het naamsmisbruik, viel dat niet in goede aarde bij Holleeder en kennelijk ook niet bij Mr. Stijn Franken. En kennelijk heeft dit toen tot een conflict geleid, volgens Astrid Holleeder. Het was wel een collegiaal verzoek, maar zo is het niet opgevat. Hierover zou Holleeder boos zijn geworden op Soerel en zijn raadsman Mr. Meijering en zou Soerel vanaf toen als verrader zijn gaan neerzetten in het milieu.

Mr. Nico Meijering wees op zitting tijdens z'n verhoor van Astrid Holleeder de getuige erop dat het wat anders is of je zegt: 'We willen dat Holleeder een ontlastende verklaring voor Soerel af komt leggen op zitting in Passage' of dat je in een collegiaal bedoeld gesprek laat weten van: 'Jongens dit is wat er gaat gebeuren, dat jullie daar niet van schrikken in de media', om je collega en zijn cliënt in te lichten. Daarop antwoordde Astrid Holleeder dat ze het zo ook niet formuleerde. Ze begrijpt goed dat die dingen zo gaan bij advocaten, dat is niet meer dan normaal in haar ogen. Maar Wim, zoals zij haar broer Willem telkens noemt, zou dat conflict dan hebben aangegrepen om dat in zijn eigen voordeel te gebruiken om zo helemaal niet te hoeven verklaren.

De advocaat van Soerel haalt ook een ander incident aan in ditzelfde verband.

Mr. Meijering: Nou wil ik u ook nog het volgende voorhouden: Ik ben een keer benaderd door iemand bij mij op mijn kantoor en die heeft tegen mij gezegd dat meneer Holleeder mij wat wilde aandoen. Dat hij heel erg boos op mij was. Even los van het waarheidsgehalte daarvan. Dat is voor mij een reden geweest om contact te zoeken met meneer Stijn Franken. Ehm, is dit voor u bekend? Zegt u dit iets?
Astrid Holleeder: Nou, laat ik het zo zeggen, dat ik weet dat hij niet erg fan van jou was.
Voorzitter: Nu vat u uw verhaal samen?
Astrid: Ja, ik kan op z'n, op z'n... eh ja, Wim had een hekel aan Meijering. Ik denk dat ik dat ook wel tot uitdrukking heb gebracht. Omdat hij daar best wel gevaar in zag. Want die Meijering vond hij een groter probleem dan Ros.
Mr. Meijering: Ehm... waarom vond hij dat?
Astrid: Meijering, ik ken jou als advocaat. Ik snap wel wat hij bedoelt. Haha... Maar dat heeft puur met jou als advocaat te maken. Je voert een goede verdediging. Ja en eh... dat zinde hem niet.
Mr. Meijering: Maar had het, had het... ja, het zinde hem niet, maar hoe heeft hij dat verder tot uitdrukking gebracht?
Astrid: Nee, hij is gewoon op dat spelletje blijven steken, zeg maar, dat van: 'Ik moet verklaren, ik moet... omdat hij gewoon op de één of andere manier een gevaar in zag dat hij, als hij zou bekennen dat hij iets met die afpersingen te maken zou hebben gehad, dat-ie dan ook licht in die liquidatie van Endstra zou worden getrokken. Dus dat spelletje hield-ie gewoon vol. Dat hield hij vol. Dat bleef een conflict ook. Dan hoef je ook niet met elkaar te praten.
Mr. Meijering: Maar heeft u ook iets verder nog concreet meegekregen van wat ik u net eventjes kort heb samengevat? Dat ik contact heb gezocht vanwege die mededeling die ik op kantoor kreeg? Contact heb gezocht met Stijn Franken en dat er ook een gesprek is geweest met Stijn Franken, een kortgesprek op kantoor heb gehad?
Astrid: Er staat me iets van bij, maar ik kan me concreet niets herinneren.
Mr. Meijering: Ik ga nog ietsje verder: en toen ik het kantoor verliet toen eh... nou toen hoorde ik het gepruttel van een scootertje...
Astrid: Ja?
Mr. Meijering: ...en ehm, toen heb ik voor het eerst van mijn leven, dat mag je best weten, toen heb ik hem nog eventjes de hand geschud. Ik had hem nog nooit de hand geschud. En toen ben ik weggegaan. Zegt u dit iets?
Astrid: Nee, maar er is heel veel gebeurd.
Mr. Meijering: Nee, dat snap ik, het is ook niet verplicht dat u iets weet, maar ik vraag het gewoon even.
Astrid: Nou... eh nee, ik moet daar echt... dit is weer een heel ander traject waar ik mijn geheugen op moet frissen. Dat kan ik zo niet eh...
Mr. Meijering: Ok nou, misschien komt dat straks nog even. Ik rond dit punt dan even af. Er is een gesprek opgenomen, dan heeft u een gesprek met hem, en dan citeer ik het volgende. Dat lijkt dan over de Ros-verklaringen te gaan. Even kijken, dan zegt u: 'Het OM rechercheert het onderzoek, dat is wat anders dan dat ze wat hebben hè'. 'Want mogelijk gaat-ie ook...', zegt Willem dan, en dan is het even niet te verstaan en dan zegt u: 'Hij geldt nog steeds als verdachte, dat staat in De Telegraaf'. 'Ja', zegt Willem dan. Dan zegt u: 'Crimesite effe zien?' Dan zegt Willem: 'OM?' Dan zegt u: 'Oh ja'. Willem zegt dan: 'Die Meijering heeft het weer allemaal herhaald over mijn hè, van: je moet hem hebben, je moet hem hebben, hè...
Astrid: Ja, dat is altijd de strekking van jouw verdediging, volgens hem.
Mr. Meijering: Dat is de strekking van zijn verdediging?
Astrid: Van uw verdediging
Voorzitter: Van uw verdediging. Wat is de vindplaats, meneer Meijering?
Mr. Meijering: Dat is een bandopname hè. Vindplaats is 1419, één, vier, één, negen.  Ehm... maar zo ziet hij dat?
Astrid: Ja, maar dat is nou precies waar je... eh, waar het probleem zat.
Mr. Meijering: Ik blader even door mijn aantekeningen hoor...  Ja, toch nog eventjes die brief. Nog even over die kwestie rondom het getuigen. Wat nog niet helemaal duidelijk is...
Astrid: Nou, niet in het kader van het verschoningsrecht...
Mr. Meijering: Ja, dat bedoel ik.
Astrid: ... om over collega's te spreken.
Mr. Meijering: Nog even, weet u überhaupt of die brief nog bestaat? Of wilt u dat niet zeggen in verband met die eh...?
Astrid: Wat ik wist, dat op het laatste moment dat ik daar met hem over gesproken heb en daarna, voor dat-ie wist dat ik deze stap had gezet, zal-ie ongetwijfeld nog hebben bestaan. Maar niet bij mij. Want dat was de reden dat ik hem vroeg of ik hem niet ergens in een kopiëerapparaat moest laten vallen, want ik dacht: dan heb ik een kopie van die brief.
Mr. Meijering: Ja.. ok.
Astrid: Dus ik eh... ja, er is er maar een die dat weet, maar dat kun je zelf ook bedenken.
Mr. Meijering: Ja, nou dan komen we daar ongetwijfeld wel op een andere manier achter.

Over die brief:
Na de mededeling van Soerel en z'n verdediging aan Holleeder dat Soerel hem wilde oproepen als getuige was hij woedend, maar zei tegen z'n zus: 'Soerel is te groot zijn om zomaar in de stront te laten zakken' en bedacht toen het plan dat hij een brief zou schrijven met een strekking van: 'Ik zal komen getuigen omdat hij (Soerel) dat wil, maar ook: 'ze willen me dingen laten zeggen, maar ik heb het niet gedaan'... Hij liet de brief aan Astrid lezen. De brief moest vervolgens (opzettelijk "per ongeluk") bij de politie terechtkomen. Hij wilde de brief laten vinden tijdens een inval die hij zelf zou arrangeren. Volgens Astrid hoorde dit allemaal bij zijn schaakspel en zei hij ook met opzet over een afgeluisterde lijn vanuit de bajes dat Dino Soerel hem bedreigde om te moeten komen verklaren. Het Hof vroeg nu dus naar de brief.

Astrid: Maar we wilden geen inval meer. Mijn moeder is bijna 80 hè. Dus we zeiden dat. Ik zei: Er is wel een andere manier. Ik kan hem wel laten vinden op een kopiëerapparaat.

De brief, maar bijna alles wat er gebeurde, was onderdeel van een groot stategisch spel. Haar broer Willem denkt tien zetten vooruit in het spel dat hij speelde. Hij doet dat via Justitie, het criminele circuit, maar ook via de media. 'En dat is ontzettend knap' meent Astrid. Dat doen niet veel mensen hem na.

Astrid: Misschien moet ik u schetsen hoe wij communiceren?
Voorzitter: Alles wat bijdraagt tot een goed begrip moedig ik aan.
Astrid: We spreken niet eens een naam uit. Dat is al een no-go. We praten nooit binnen. We praten altijd buiten. We praten nooit in een auto, nooit in een publieke ruimte, we praten altijd lopend, zodat een richtmicrofoon ons niet kan opnemen. Als het nodig is praten we nog met een hand voor onze mond omdat we weten dat er wel liplezers worden ingezet. Als we dan buiten lopen, dan nog fluisteren we als het ergens over gaat. Dus als het iets belastends is dan fluisteren we. Er worden eigenlijk nooit namen genoemd, dus de keren dat dat wél is gebeurd, is echt een heel uitzonderlijk geval. Dat-ie een keer de naam Cor zegt en dat hij Endstra noemt, dat is echt een unicum eigenlijk, want dat doen we niet. Ehm... iedereen heeft wel een bijnaam, je weet waarover het gaat. We praten in gebaren, we hoeven niet te zeggen 'geliquideerd', want dat is dit: (maakt gebaar met haar hand) We hebben een heel andere manier van communiceren en dat wordt bepaald door hem, want als we ook maar iets verkeerds zeggen, dan is er woede en dan verlies ik hem ook, zal ik maar zeggen. Dan zou hij mij niet meer vertrouwen.
Voorzitter: En dat gebaar wat u maakte was een pistool-gebaar?
Astrid: Ja.

Over de dodenlijst van Holleeder, onder meer als onderdeel van het spel waarin het altijd om hemzelf draaide, om buiten bereik van politie/ justitie te blijven: Iedereen waar Holleeder gevaar in zag, die hem in de weg liep of bij hem in onmin was gevallen op wat voor manier dan ook werd opgeruimd, daar kwam het relaas van zijn zus Astrid op neer. Dicky Vrij en Danny Kuiters stonden zeker op z'n lijstje, maar ook Harry Stoeltie van de Hells Angels werd genoemd, evenals de familie van Dino Soerel. Dino stond al vrij vroeg op Holleeder z'n zijn lijstje, vlak na zijn vrijlating in 2012 al, en later, na het bekend worden van de Ros-verklaringen, hoorde Astrid in Bussum van hem dat daar de familie van Dino bij was gekomen. Ze zou toen gezegd hebben: 'Wat heeft dat nou allemaal voor zin? Het houdt nooit op zo'. En waarom deze mensen op z'n lijstje waren gekomen, wilde hij niet zeggen. Je kon dat ook nooit vragen. Aan de andere kant, er was ook niet zo heel veel voor nodig om in onmin te vallen bij Holleeder. Astrid weet het niet met hem, zegt ze, maar ze weet wel dat hij het wil. (ze bedoelde mensen op het lijstje liquideren - red.)

Dino Soerel zei daar in zijn reactie op de zitting van maandag het volgende over.

Dino Soerel: Ik heb wel een opmerking. Het is dat zij het zegt, want ik kon het me zelf niet meer herinneren, maar dat ik haar heb ontmoet en een hand heb gegeven in de Scheldestraat, dat staat me wel bij. Ik zou haar ook niet meer herkennen van gezicht, want dat is de enige keer dat ik haar gezien heb. En helemaal in tijd plaatsen kan ik ook niet. Het zou kunnen zoals zij het zegt, zo in 2002/2003 kan dat wel zijn geweest. De AG haalde mijn detentiepereiode even aan, maar in die tijd was ik in elk geval vrij als je kijkt naar die periode. Ik weet niet meer of het ervoor of erna was.
Ja kijk die verklaringen, een heleboel dingen die gezegd zijn door mevrouw Holleeder tegen... die zij dus meegekregen of gehoord heeft van haar broer, met name over mij of over anderen, maar met name over zichzelf, ja daar zit ik natuurlijk al een tijdje mee. Vooral toen ik die verklaringen kreeg. En eh... het is inderdaad zo als je als verrader wordt neergezet... ik vroeg het zelfs aan meneer Meijering: wat heb ik verraden dan? Wie dan ook? Wanneer dan ook? Maar als je dat plant, al die leugens en die onzin, in het milieu of bij de CIE of wat dan ook, ja dan wordt je daar niet vrolijk van, dan wordt je... ja, dan wordt je boos natuurlijk. En dat verraad, dat hoorde ik uit de mond van mevrouw Holleeder, dat verraad zou zijn omdat ik gevraagd aan hem heb of gesteld heb dat hij moest verklaren. Dat is verraad.

Nou, of die man heeft een spin in zijn hoofd, ik weet het niet. A/ ik heb hem helemaal niet gevraagd om te verklaren, B/ ik heb alleen maar medegedeeld dat dat onderwerp besproken zou worden. En eh...het zal misschien wel dat hier de waarheid over verklaard is, maar dat hoefde niet eens, dat waren andere mensen die dat geroepen hebben... maar dat je dan zegt, of dat je dan de wereld ingooit, dat je vraagt, ik heb het hem niet gevraagd, ik heb het hem alleen medegedeeld, collegiaal of confrationeel, of hoe je dat ook noemt, als je dan bij het minste bij vrienden neer gaat leggen: 'hij is een verrader' en dan voor jezelf weet... ja omdat hij moest verklaren... ik bedoel: zeg dan wat ik heb verraden, want ik heb helemaal niks of niemand verraden of wat dan ook, of wanneer dan ook. Ja...  ik weet nog wel dat dit als laatste komt, de opmerkingen, maar ik denk voor mezelf: ik merk helemaal niets op, omdat eh... ja, ik ben echt boos! Maar ik bedoel dat verraden, en alles en iedereen is er, en natuurlijk wil je zo'n stempel niet hebben omdat het ook klinkklare onzin is, hè dat... En als je dan helemaal ziet hoe hij dat dan benoemt, een verrader is iemand die aan hem zou vragen eh... of stellen dat hij moet verklaren... Hij hoeft van mij helemaal niks. Hij hoeft helemaal niks voor mij en dat is hem ook nooit gevraagd, dat noemt hij dan verraad. Ja, daar kan ik met mijn kop niet bij. En dat je dan zo zwart gemaakt wordt bij je eigen vrienden... ja, toen wist ik het niet van Danny en Dicky, dan had ik het ook aan hun gevraagd. Maar ik kan me niet voorstellen dat hun het geloven.

Voorzitter: Zijn dat die vrienden waar u op doelt?
Dino Soerel: Dick en Danny zijn vrienden ja en ik merk van mevrouw Holleeder dat hij mijn vrienden opstookt tegen mij, om mij te laten doen, mijn eigen vrienden... als verrader. En dan legt hij kennelijk niet uit wat er verraden is, maar het is dan omdat we hem zouden hebben gevraagd om te verklaren, maar dat is niet zo...  En verder moet ik het nog eh... nog allemaal even laten bezinken en bespreken met meneer Meijering. Ik denk dat ik er ongetwijfeld nog op terugkom bij uw goedvinden. Dank u wel.

Al met al een zeer interessante procesdag, waarop ik zo 1,2,3 geen belastende woorden over Soerel kon ontdekken. En als het niet belastend is wat de juridisch onderlegde zus van Willem Holleeder, de in het dagelijkse leven als advocaat werkende Astrid Holleeder, verklaart... tja... moet je dat dan niet ontlastend noemen?

Hierna sloot de voorzitter de zitting af met wat laatste mededelingen.

***

Misdaadjournalist Hendrik Jan Korterink heeft een bijna letterlijk uittreksel gemaakt. Om dubbeling te voorkomen en omdat ik vandaag nog behoorlijk druk was om mijn auto weer rijdende te krijgen, verwijs ik vandaag liever naar zijn verslagen.

Zitting met: Astrid Holleeder:

Haar verhaal Deel 1

Het verhoor Deel 2

Wellicht kom ik nog terug op de zitting met Sonja Holleeder en Sandra den Hartog op een later moment.

Bondtehond

dinsdag 1 december 2015

Getuigenverhoor Astrid Holleeder bijna gemist

Zul je altijd zien. Een van de interessantere zittingen van het jaar, beginnen de remmen van je auto als een gek te piepen onderweg naar het Hof op Schiphol. Bleek ik ondanks een APK-keuring op 19 oktober jl. gewoon een versleten remblok linksvoor te hebben?! Dat zei de wegenwacht die ik na de zitting bij het JCS liet komen en me snel liet zien dat het remblok gewoon op is. Je twijfelt op zo'n moment of je de RDW niet meteen bij dat APK-keuringsstation op z'n dak zou moeten sturen. Levensgevaarlijk natuurlijk. Maar goed, gelukkig kreeg een ingeving dat mijn volgde rekening vast wel eens heel hard mee zou kunnen vallen als ik mijn APK-mannetje er binnenkort eerst even mee confronteer. En wat ook hielp, was dat terwijl ik wachte in de stromende regen heel vriendelijk een kop koffie kreeg aangeboden door het personeel van Albert Heijn Pick Up Point dat zich vlakbij de viaduct over de A4 vlakbij het JCS bevindt. Toppers dus daar!

Getuigenverhoor zussen Holleeder + Den Hartog in Passage

Ook top dat de persvoorlichter en communicatie-adviseur van het Hof, Dhr. Ron van Leeuwen, de eerste en enige 10 plaatsen in de rechtszaal zelf uitdeelde aan de journalisten die het vaakst aanwezig zijn op zittingen van het Passage-proces. Ben hem daarvoor zeer erkentelijk.

Ligt nu vooral aan de welwillendheid van het Quickfit-personeel morgenvroeg of ik nog op tijd op zitting in het Justitiële Complex op Schiphol kan komen om Sonja, de andere zus van Holleeder, en de weduwe van Sam Klepper Sandra den Hartog te horen getuigen. Ik ga mijn best doen. Was al blij dat ik de parkeerplaats bij het JCS heelhuids haalde en het niets ergers bleek te zijn. Zo klonk het eigenlijk wel. Ben op advies van de wegenwacht maar op 3 remmen rustig-aan via tussendoorwegen naar huis gereden en daar pas ver na 19:00 aangekomen.

Aangezien waarschijnlijk alle Nederlandse (misdaad-)media aanwezig waren en er ongetwijfeld toch al heel veel over deze beladen zittingsdagen geschreven zal worden, kan ik ook mooi iets meer tijd nemen om wat delen van de de verhoren uit te werken. Tenminste, als ik morgen al op tijd bij het JCS geraak. Ik sta in ieder geval om 8:00 bij Quickfit op de stoep en hoop erop als eerste very quick geholpen te kunnen worden. Vandaag dus nog maar even geen verslag.

Kan wel alvast zeggen dat er een aantal emotionele momenten waren waarop Astrid Holleeder haar tranen niet kon bedwingen. Ze had het er merkbaar moeite mee om haar stem in bedwang te houden en viel op zulke momenten ineens even stil. Zodra ze zich had herpakt, ging ze pas weer door met het beantwoorden van de vele vragen door het Hof, het OM en raadslieden van verdachten Soerel en Remmers. Mijn eerste indruk is dat Willem Holleeder een zware dobber gaat krijgen aan zijn zus Astrid. Ze is juridisch onderlegd en kennelijk ook niet over één nacht ijs gegaan. Over Sonja Holleeder en Sandra den Hartog kan ik nog weinig zeggen. De zussen zijn zo'n beetje elkaars tegenpolen als ik Astrid goed begreep. Dat belooft nog wat voor aankomende procesdagen en dan heb ik het niet alleen over Passage. De zaak Vandros moet nog beginnen...

Later in de week hoop ik dus verslag te kunnen doen.

De Misdaadjournalist was aanwezig.

Saskia Belleman natuurlijk.

Parool's Paul Vugts

 En de NOS.

'En Holleeder z'n geest waart ergens rond in het gebouw'...
(Peter R. de Vries)

Bondtehond