donderdag 24 december 2015

Boek van Jesse Remmers nu te bestellen

Een assistente van Jesse Remmers liet mij vanmiddag weten dat zijn boek 'Beyond the Truth of Life' te bestellen is via
e-mailadres: Beyondthetruthoflife@gmail.com

Of via: Beyondthetruthoflife.com

Beyond the Truth of Life (Engelstalig) - (klik op foto)

Op de Google+ pagina van Bondtehond staat het volgende artikel over het afgelopen week op zitting in het JCS gepresenteerde boek:

'Beyond the Truth of Life' - Jason F. Remmers


***

Fragment: 

Jesse Remmers heeft het boek uitgedeeld aan de rechters, officieren, medeverdachten en hun advocaten, maar ook enkele journalisten kregen een door hem persoonlijk gesigneerd exemplaar tijdens de zitting van donderdag 17 december 2015.  

Bijbehorend artikel:
Bondtehond.nl   'Ik beroep mij op mijn verschoningsrecht' 

Een artikel van Hendrik Jan Korterink:
Misdaadjournalist.nl   'Jesse Remmers: het boek is uit' 



***

Op dit moment kan ik nog niet veel over de inhoud zeggen omdat ik het boek zelf nog niet heb gelezen.

Jesse's tweede advocaat Mr. Robert Malewicz twitterde het volgende:

Bij deze wens ik al mijn lezers: 

Fijne Kerstdagen en alvast een Gelukkig 2016 !!

Bondtehond 

dinsdag 22 december 2015

Schorsingsverzoek Dino Soerel afgewezen + Planning liquidatieproces Passage Jan - Apr 2016

Het hof heeft de planning in het grote 'liquidatieproces Passage' voor de eerste maanden van 2016 vastgesteld. Daarnaast heeft het hof besloten om het verzoek van Dino Soerel om zijn voorlopige hechtenis te schorsen afgewezen. Het hof heeft ook beslist op een aantal getuigenverzoeken van de verdediging van o.a. Dino Soerel Het hof heeft vandaag de laatste zitting van dit jaar in dit proces gehouden. De eerstvolgende zitting is maandag 11 januari 2016.



Willem Holleeder
Het hof heeft verder duidelijk gemaakt dat het oog blijft houden voor de ontwikkelingen in de strafzaak die bij de rechtbank tegen Willem Holleeder loopt. In die zaak heeft Holleeder bij de rechter-commissaris verklaringen afgelegd en worden zijn zussen en een andere getuige gehoord. Die verklaringen komen in de loop van de eerste maanden van 2016 voor het hof beschikbaar.

Vaart
Verder heeft het hof ook vooruitgeblikt naar het komende jaar. Het hof heeft in dat verband aan het openbaar ministerie duidelijk gemaakt dat het hof bij de behandeling van de Passage-zaken in hoger beroep geen vaart wil verliezen. Er zijn de laatste tijd door het openbaar ministerie veel dossiers uit andere strafzaken aan Passage toegevoegd, maar daarmee kan niet al te lang worden doorgegaan. De Passage-zaak loopt al erg lang en er moet zicht blijven bestaan op een afronding op afzienbare termijn. Daarom streeft het hof ernaar dat de dossiervorming door het openbaar ministerie gedurende de eerste maanden van 2016 zal zijn afgerond. Vanaf april 2016 wil het hof verdachten -onder wie Dino Soerel- gaan horen op basis van het dossier dat er dan ligt.

Verzoek Dino Soerel afgewezen
Het hof beslist op een verzoek dat namens Dino Soerel is gedaan met betrekking tot zijn voorlopige hechtenis. Dino Soerel ziet graag dat eerst een in een andere zaak aan hem opgelegde gevangenisstraf door het openbaar ministerie ten uitvoer wordt gelegd, zodat hij die straf zoveel mogelijk heeft uitgezeten, voordat in de Passage-zaak blijkt of hij ook in die zaak gevangenisstraf opgelegd krijgt. Hij wil daarom dat zijn voorlopige hechtenis in Passage wordt geschorst. Het hof heeft dit verzoek afgewezen en heeft daarbij de regeling in de wet nog eens onder de loep genomen.

Beslissing: ECLI:NL:GHAMS:2015:5309

BRON: Persvoorlichting Gerechtshof


Planning Passage jan - april 2016
(zittingslocaties JCS + IJdok)


Januari

ma 11 - JCS                                                                                    
GETUIGE Jesse Remmers (Saez, Rasnabe) (Cobra, Tanta, Indiana)

VERDACHTE Jesse Remmers (’93-zaken)

di 19 - JCS
VERDACHTE Jesse Remmers (’93-zaken, Indiana)

vr 22 - IJdok
VERDACHTE Moppie Rasnabe (’93-zaken)

ma 25 - JCS
VERDACHTE Moppie Rasnabe (’93-zaken, Indiana)

Februari

vr 5 - IJdok
VERDACHTE Siegfried Saez (Cobra)

vr 12 - IJdok
VERDACHTE Sjaak Burger (wapenhandel, Bilbao)

ma 15 - IJdok
(adv: De Jong, Boersma, vd Werf)
uitloop

vr 19 - JCS
GETUIGEN Copier, Maike Dijkhuis, v.d. Dijk, Spijkers
beelden Pasta di Mama
(Burger, Soerel, Remmers, Ros, La Serpe)

Maart

di 1 - IJdok (zitting is komen te vervallen)
(adv: Flokstra)
reserve/nader in te vullen

vr 4 - JCS
(adv: Flokstra)
GETUIGE Dwight Saro (Burger, Soerel, Remmers, Ros, La Serpe)

ma 7 - JCS
(adv: Flokstra)
GETUIGE Hidir Korkmaz (Burger, Soerel, Remmers, Ros, La Serpe)

di 8 - JCS (+ inhoud vervallen zitting 1 maart)
(adv: Flokstra)
GETUIGE Hidir Korkmaz (uitloop)

vr 11 - IJdok
(adv: Janssen) 
reserve/nader in te vullen 

ma 14 - IJdok - (adv: Boersma, Janssen) 
reserve/nader in te vullen

ma 21 - JCS - (adv: Janssen)
GETUIGE Martin Hillegers (Burger, Soerel, Remmers, Ros, La Serpe)
+
GETUIGE Sander Hulsman (Burger, Soerel, Remmers, Ros, La Serpe)

di 22 - JCS - (adv: Janssen) 
GETUIGE Ferry de Kok (Burger, Soerel, Remmers, Ros, La Serpe)

vr 25 - JCS 
GETUIGE Sjaak Burger (Remmers, Soerel, Ros, La Serpe)

di 29 - JCS
uitloop

Vanaf 1 april zal achtereenvolgens worden overgegaan tot het verhoor van Remmers als getuige in de resterende zaken, de behandeling van de feiten met de verdachten Remmers (Agenda, Perugia, 140), Soerel, Ros, La Serpe en met afsluitende verhoren van de getuigen Ros en La Serpe. Daarvoor zijn in april de volgende zittingsdagen beschikbaar. Zittingsdagen voor mei en juni zullen later bekend worden gemaakt.

April


vr 1 - JCS

ma 4 - JCS (adv: Janssen)
di 5 - JCS
vr 8 - JCS 

ma 11 - JCS 
vr 15 - JCS

ma 18 - JCS (adv: De Jong)
di 19 - JCS (adv: De Jong)
vr 22 - JCS (adv: De Jong)

Bondtehond

vrijdag 18 december 2015

'Ik beroep me op mijn verschoningsrecht'

Dit zinnetje was alles wat er een keer of 15 slechts uitkwam bij Willem Holleeder als antwoord op vragen door het Hof en Dino Soerel tijdens zijn getuigenverhoor in Hoger beroep van het Passage-proces. Hij was vandaag opgeroepen door de verdediging van Soerel. Het schijnt dat Holleeder daar nogal gepikeerd over was, volgens zijn zus Astrid die vorige week ook een dag kwam getuigen in Passage in dezelfde rechtszaal van het JCS. Sinds bepaalde uitlatingen van Soerel, o.a. in een verklaring die hij aflegde op zitting in oktober 2011, zou Holleeder Soerel zijn gaan neerzetten als verrader en volgens zus Astrid liet hij zich ook met opzet negatief uit over Soerel tijdens een telefoongesprek vanuit de bajes. Die gesprekken worden afgeluisterd, dus toen hij zei dat hij werd bedreigd door Soerel omdat hij moest verklaren van Soerel, was dat zijn manier van manipuleren, aldus zus Astrid Holleeder.


Het verhoor begon vanwege de drukte een half uurtje later dan gepland. Zoals was te verwachten, stonden journalisten van diverse media in de rij voor de ingang. De strenge bewaking bij de detectiepoort en het röntgenapparaat draaide op volle toeren. Gelukkig werden de zaal-plaatsen uitgereikt aan journalisten die het Passage-proces wat regelmatiger bezoeken dan de vele journalisten die je maar sporadisch ziet of zag. Ondanks de verwachtingen van de meeste journalisten dat Holleeder niets zou zeggen, wilde toch niemand deze zitting missen. Je zou maar eens besluiten niet te gaan om die reden en Holleeder zou besluiten zijn mond wél open te doen, dan heb je ongetwijfeld spijt. Toen bleek dat de Neus zijn kaken stijf op elkaar hield, waren de grootste sensatiebakken dan ook weer snel vertrokken... Nee, dat is onzin natuurlijk, je begrijpt wel dat hun werkgevers prioriteiten stellen, maar alle Passage-poespas na het vertrek van de in veler ogen bekendste en misschien wel grootste gangster van Nederland was aan de meeste journalisten zoals gewoonlijk niet besteed.

Gelukkig voor mij, want zolang het duurt heb ik nog steeds wel interesse in de voortgang van het Passage-proces en dan is het voor mij wel weer lekker dat er nog iets te schrijven valt waar anderen het Hoger beroep doorgaans laten liggen. Ook was ik één van de weinige uitverkorenen die een persoonlijk door Jesse Remmers gesigneerd exemplaar kreeg uitgereikt van z'n boek dat hij schreef tijdens zijn detentie: de roman 'Beyond the truth of life'. Dat kan je ook maar één keer overkomen zo'n collectors item van Jesse Remmers te krijgen. Stel je zou thuisblijven...

Volgens de voorzitter van het Hof Mr. Ruud Veldhuisen was het wel een novum dat een verdachte een boek tijdens een zitting presenteerde en wilde uitreiken aan alle procesdeelnemers. Jesse Remmers wilde het boek overigens ook graag als processtuk toegevoegd zien aan het Passage-dossier. Officier van justitie Mr. Frits Posthumus verzocht dat verzoek af te wijzen omdat het boek gedeeltelijk op fictie is gebaseerd, dus is het tamelijk zinloos om dat als processtuk toe te te voegen. Wanneer is iets fictie en wanneer realiteit? Daar kwam zijn argument ongeveer wel op neer.

Een ander soort novum zou zijn: Willem Holleeder die plotseling (inhoudelijk) een keer wél het achterste van zijn tong zou laten zien. Dus nogmaals: dat was niet te verwachten. Om de Passage-liefhebbers en lezers van dit blog toch een idee te geven hoe het summiere verhoor van de Neus op zitting in het JCS verliep, hier de samengevatte weergave van zijn korte verschijnen in de rechtszaal:

Holleeder wordt binnengebracht door enkele bewakers (marechaussees) cq parketwachten.

Voorzitter: Goedemorgen.
Holleeder: Goedemorgen.
Voorzitter: Holleeder is uw naam.
Holleeder: Ja.
Voorzitter: U kijkt naar die kant, maar recht tegenover u zitten sprekers.
Holleeder: Oh ja.
Voorzitter: Maakt helemaal niet uit, u mag alle kanten uitkijken, maar als het een misverstand is, is dat nu uit de weg geruimd.
Holleeder: Ok.
Voorzitter: Willem Holleeder, Willem Frederik Holleeder, geboren 29 mei 1958 in Amsterdam?
Holleeder: Ja.
Voorz: Klopt hè? Waar bent u gedetineerd?
Holleeder: In Vught.
Voorzitter: In Vught bent u gedetineerd. Meneer Holleeder, u bent hier als getuige. Dat is wel besproken met u door uw raadsman, vandaag uw advocaat. Ehm... als getuige moet u op vragen antwoorden naar waarheid als ik u heb beëdigd. Dat zult u misschien ook met uw advocaat besproken hebben, als ik u de eed of de belofte heb afgenomen, dat u dan naar waarheid verklaart. Heeft u voorkeur voor de eed of het doen van de belofte?
Holleeder: Ik beloof.
Voorzitter: Goed, wilt u dan even opstaan en zeggen: Dat beloof ik.
Holleeder: ....(staat op).... Dat beloof ik.
Voorzitter: Goed, neemt u maar weer plaats. Meneer Holleeder, u bent hier als getuige in een grote strafzaak. U kent misschien wel of niet de namen van de verdachten daarin. Bent u familie van één van de verdachten?
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Voorz: Dat is een vraag die u toch even moet beantwoorden.
Holleeder: Ook dat beroep ik me op mijn verschoningsrecht.
Voorz: Ik kijk even naar uw advocaat...
Holleeder: Geen familie.
Voorzitter:  Ik neem even de namen door: Ros, La Serpe, Burger, Remmers, Rasnabe, Soerel, Song, De Boer, Stevens en Saez? Geen familie?
Holleeder: Nee.
Voorzitter: U zegt al: dan beroep ik mij op mijn verschoningsrecht. Zelfs op vragen die nergens aan raken, zal ik maar zeggen?
Holleeder: Ja, volledig.
Voorzitter: Misschien goed dat ik u zeg dat uw schaduw over dit proces hangt. U bent steeds dichterbij gekomen en vandaag bent u er. De zaak is lang geleden al begonnen met een getuige die La Serpe heet die bleek verklaard te hebben over een man wiens naam hij niet kon noemen, dat bleek u te zijn en vervolgens, ik ga even snel in de tijd, is er tegen u een strafzaak aangespannen waarin een aantal zaken voorliggen die ook hier aan de orde zijn. Tot die zaken horen Houtman en Van der Bijl. We hebben twee familieleden zien langskomen onlangs die niet alleen in uw zaak verklaren, maar ook in de zaken van verdachten die ik zojuist heb benoemd en vandaag bent hier. Niet als verdachte, maar als getuige. U bent al eerder als getuige gehoord in deze zaak, ik weet niet of u dat paraat heeft, maar u heeft toen verklaringen afgelegd. In de zaken Ros, Akgün en Burger heeft u verklaard op 5 februari 2008 en in alle zaken heeft u bij de rechter-commissaris (RC) een verklaring afgelegd, dat was op 7 juli 2012. Dat u een beroep doet op uw verschoningsrecht, zoals u zo even al aankondigde, daarvan heeft Mr. Franken al wel gezegd dat dat op zijn advies zal zijn. Maar hoe zit het met dat verschoningsrecht?

(De voorzitter geeft een korte uitleg ivm verschoningsrecht en geeft ook aan dat Mr. Stijn Franken een e-mail had gestuurd aan het Hof van: 'Goh, moeten we dit allemaal wel door laten gaan, want het is toch een beetje een zinloze exercitie', daar kwam het in de kern op neer)

Voorzitter: Maar het Hof vindt wel dat het moet gebeuren omdat we iedereen de gelegenheid willen bieden om u vragen te kunnen stellen en het zal niet de eerste en ook niet de laatste keer zijn dat ondanks een aankondiging er toch nog iets gezegd wordt. En iedereen heeft het recht om dat te onderzoeken, om dat uit te proberen en te onderzoeken of dat het geval is. Alleen al daarom vinden wij het geen kansloze exercitie om u te laten getuigen een plek te geven. Er is ook een belang bij, het Hof heeft u dat belang al gegeven. Als we zien wat er allemaal voorbij is gekomen... We weten nl. zeker dat er bij een aantal procesdeelnemers een aantal vragen leven. En ook bij het Hof. Dus ik ga een aantal vragen aan u stellen en we horen wel wat voor antwoord daar op komt. Heeft u zich voorbereid op vandaag?
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Voorzitter: We hebben gelezen dat u in uw eigen strafzaak bij de RC een bepaald traject heeft uitgestippeld.
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Voorzitter: Dat begrijp ik, maar ik heb nog geen vraag gesteld.
Holleeder: Oh.
Voorzitter: De rechter-commissaris heeft een traject uitgestippeld, u heeft een verklaring op papier gezet en eigenlijk aan de hand van die verklaringen heeft u een verklaring bij de RC afgelegd, niet één, maar inmiddels twee, als ik het goed heb gevolgd, en er ligt nog meer in het verschiet. Uw zussen en mevrouw Den Hartog zullen nog worden gehoord in de rechtbank. Nu komt mijn vraag: Heeft u over een van deze verdachten ook verklaard waarvan ik de namen zojuist heb genoemd?
Holleeder: Ik beroep me op mijn zwijgrecht.
Voorzitter: Zwijgrecht? We begrijpen verschoningsrecht.
Holleeder: Ohw... ja...
Voorzitter: Niet lullig bedoeld, maar ik zeg het even. Ehm... er is ook een verdachte die niet meer leeft, de verdachte Akgün. Heeft u over die persoon een verklaring afgelegd? Of iets gezegd in die verklaringover hem?
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.

Voorzitter: Dan wil ik u, en dan denk ik dat ik er mee ophou, maar ik zal wel zien wat uw reactie zal zijn. Dino Soerel, een van de verdachten in deze zaak reageert op de verklaringen die afgelegd zijn door getuigen, bijvoorbeeld door uw zussen en mevrouw Den Hartog. Ik houd u wat dingen voor die hij daar over gezegd heeft: Dat was een smerig spel wat Holleeder daar gespeeld heeft. Hij vind het belachelijk dat u hem als verrader heeft afgeschilderd. Hij herkent zichzelf daar niet in. Hij is daar enorm boos over. Hij zegt: Ik wind mij enorm hierover op. Ik weet niet wat mij nog te wachten staat als Holleeder zich gaat verweren en de strontkar gaat uitrollen zoals Astrid Holleeder heeft aangegeven. Hij zegt: Ik vind de verklaring dat Holleeder mij wilde laten vermoorden onthutsend, het komt nog harder aan dan het iemand horen uitspreken. Dat is het citaat van de opgeschreven opmerkingen van Dino Soerel. En nu komt mijn vraag: Wilt u op een van die opmerkingen reageren?
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Voorzitter: Ok, dan laat ik het hierbij en kijk ik even naar mijn collega's of zij nog vragen willen stellen. (geen vragen)

Voorzitter: Advocaat-generaal?
OvJ Mr. Frits Posthumus: Kunt u een prognose geven of u zich over een paar maanden opnieuw op uw verschoningsrecht gaat beroepen als u hier als getuige zou zitten?
Holleeder: Ik beroep me weer op mijn verschoningsrecht.
Voorzitter: Altijd zei u hè? Dus dat betekent ook in de toekomst?
Ovj: Ehm... ik heb wel vragen, maar het heeft geen zin om die te stellen.

Voorzitter: Meneer Soerel, ik geef u als eerste de mogelijkheid om vragen te stellen. En als u dat doet, graag in de microfoon.
Dino Soerel: Dat wil ik dan even overleggen met meneer Meijering.
Voorzitter: Heeft u dat niet al gedaan?
Soerel: Niet over de vragen op zich...
Voorzitter: Oh, dat bedoelt u?
Soerel: Ja.
Voorzitter: Zal ik eerst even naar de anderen gaan?
Soerel: Ja graag.

Voorzitter: Remmers, of de verdediging van Remmers, vragen aan de eh... getuige?
Mr. Sander Janssen: De aangekondigde cliffhanger zijn de afgelegde verklaringen bij de RC aan de hand van stukken wat u net al zei. Ik zie weinig zin gezien de opstelling van de getuige om nu al vragen te stellen, maar voor zover ik dat nog ga doen, zou ik wel kennis willen nemen van de schriftelijke stukken in zijn eigen zaak en aan de hand daarvan zou ik verzoeken willen doen.
Voorzitter: Ik vat dat op als een wens die u hardop uitspreekt, gekoppeld aan een verzoek dat u ook nog heeft.
Mr. Janssen: En verder wil ik op dit moment verder afzien van het stellen van vragen. Dank u wel.
Voorzitter: Mr. Malewicz?
Mr. Malewicz: Nee, dank u wel.
Voorzitter: Meneer Remmers?
Jesse Remmers: Geen vragen.
Voorzitter: De raadsman van Ros?
Mr. Onno de Jong: Ik sluit mij aan wat meneer Janssen heeft gezegd.
Voorzitter: Van Schaik, La Serpe?
Mr. Jan Peter van Schaik: Geen vragen.
Voorzitter: De raadsman van Rasnabe? (invaller: Mr. Tony Boersma)
Mr. Tony Boersma: Ik sluit mij ook aan bij hetgeen Mr. Janssen naar voren heeft gebracht.
Voorzitter: Nou, dat gaat in een sneltreinvaart. Dan komen we toch weer uit bij meneer Soerel...
Mr. Nico Meijering: We zouden even willen praten.
Voorzitter: Dat kan. Hoeveel tijd heeft u daar voor nodig?
Mr. Meijering: Tien minuutjes.
Voorzitter: Ik ken natuurlijk niet alle achtegronden, want iedereen weet natuurlijk dat dit op de rol staat... dan doen we dat, we onderbreken even tien minuutjes. Het is niet anders. U gaat even terug naar de plek waar u net was. Gaat het een beetje met uw gezondheid, meneer Holleeder?
Holleeder: Jawel. (loopt met de bewaking mee naar zijn cel)

-PAUZE-

(hervatting)
Voorzitter: Goed, ik hervat het onderbroken onderzoek. Ik vroeg u net even bij het scheiden van de markt hoe het met uw gezondheid is omdat ik voor aanvang van de zitting hoorde dat u gisteren niet zo goed in uw vel zat?
Holleeder: Ja, dat kan gebeuren...
Voorzitter: Het is nu wel weer eh...
Holleeder: Het is al beter.
Voorzitter: Ok. Nou, meneer Soerel, er is wat uitgekomen?
Soerel: Ik wou de microfoon even...
Voorz: Ja, in de microfoon graag.
(richting Holleeder) U krijgt de vragen van Dino Soierel, misschien herkent u zijn stem, misschien ook niet,.. (richting Soerel) Maar in ieder geval gaat u verder, meneer Soerel.
Soerel: Sinds wanneer kennen jij en ik elkaar?
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Soerel: Hebben wij wel eens zaken gedaan?
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Soerel: Hebben jij en ik wel eens gesproken over liquidaties?
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Soerel: Hebben jij en ik wel eens informatie uitgewisseld met betrekking op liquidaties?
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Soerel: Hebben wij een ruzieachtig gesprek gehad over Arjen Kaale in 2005?
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Soerel:Waarom ben ik volgens jou een verrader?
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Soerel: Waarom moet ik dood volgens jou en waarom moet mijn familie dood volgens jou?
Holleeder: Ik beroep me op mijn verschoningsrecht.
Soerel: Ja, dan heeft de rest ook geen nut.

Voorzitter: Het is al eens aan de orde geweest in deze zaal, daar was u niet bij, dat er ooit een vrien dschap is geweest, maar het woord brouilleren komt steeds terug, dat u gebrouilleerd zou zijn met Meneer Soerel. Nou zou je dat ook kunnen afleiden van het feit nu u zich beroept op uw verschoningsrecht, dat is een beetje ver gezocht misschien, maar bent u gebrouilleerd met hem?
Holleeder: Ik beroep me weer op mijn verschoningsrecht.
Voorzitter: Het heeft geen zin hè, met u verder te praten?
Holleeder: Nee.
Voorzitter: Ik denk aan een soufflé, ik heb dat woord wel vaker gebruikt. Het wordt een beetje een soufflé, weet u wat dat is?
Holleeder: Nee, niet meteen.
Voorzitter: Als je die uit de oven haalt, zakt die soms zomaar in.
Holleeder: Oh zo...hahaha!
Voorzitter: We hadden beter kunnen weten misschien, maar je probeert het, want toch hoop je dat er iets uitkomt misschien, want je probeert, hoe moeilijk het ook is, de waarheid te vinden. En daar kunt u misschien een bijdrage aan leveren, alleen u wilt dat niet hè?
Holeeder: Nee.
Voorzitter: En dat is echt jammer. Maar misschien komt er nog een moment?
Holleeder: Ik zal me hier altijd op mijn verschoningsrecht beroepen.
Voorzitter: Altijd zegt u?
Holleeder: Ja.
Voorzitter: U kunt niet in de toekomst kijken hè?
Holleeder: Ik ken niet in de toekomst kijken.
Voorzitter: Hoe kunt u dan nu zeggen dat u zich in de toekomst ook op uw verschoningsrecht zal beroepen?
Holleeder: Omdat dat mijn voornemen is.
Voorzitter: Zeker. U weet ook, in het leven neem je je van alles voor, maar uiteindelijk rolt het dan toch weer anders... toch?
Holleeder: Dat zullen we zien. Zeker.
Voorzitter: Nou, ik kijk nog even in het rond voor ik u wegstuur, is er toch nog een vraag? Mijnheer Remmers, meneer Ros, La Serpe, Rasnabe, Soerel, Burger? (niemand)  Nou, dit was het dan. Goede reis terug.
Holleeder: Dank u wel.

Dat was het dan. Holleeder liep de zaal weer uit tussen enkele bewakers en werd met het BOT-transport teruggebracht naar de EBI in Vught.

Later probeer ik nog wat terug te halen over de rest van de zitting. Die duurde uiteindelijk nog tot rond 16:00.

Bondtehond

woensdag 2 december 2015

Gangsterzussen en ex-liefje Holleeder getuigen ontlastend voor Soerel

Dinsdag was weer een boeiende zitting in het Passage-proces, de getuigenverhoren van Sonja Holleeder en Sandra den Hartog. Met het verhoor van Astrid Holleeder maandag nog vers in geheugen zit je onwillekeurig toch dingen te vergelijken en mij viel meteen op dat de drie dames regelmatig gelijksoortige antwoorden gaven. Je zou bijna denken alsof ze elkaars verklaringen uit hun hoofd kennen. Een beetje advocaat weet natuurlijk dat je op z'n minst een aantal overeenstem-mende verklaringen nodig hebt om een zaak sterker te maken. Maar als je dan tijdens alledrie de getuigenissen de bijna exact dezelfde woorden terughoort: 'Eerst palmt hij je in, daarna zuigt hij je uit en dan gooit-ie je weg', geeft dat wel te denken. Het uit eigen ervaring of wetenschap verklaren is essentieel om de bewijsconstructie van het OM tegen Holleeder te laten slagen. Getuigen die (mogelijk) verklaringen op elkaar afstemmen omdat zij zusters en/of vriendinnen zijn en intensief contact hebben met elkaar, is in zo'n geval best wel tricky te noemen in een strafrechtproces als dit en het latere Vandros.



Maandag had ik wat pech met mijn auto, dus het was al kunst en vliegwerk om überhaupt deze zittingen te kunnen bijwonen. Met dank aan misdaadjournalist Hendrik Jan Korterink, die mij heeft opgehaald bij de garage en gisteren thuisbracht vanaf Schiphol, heb ik gelukkig niets van de zittingen hoeven missen. Als je dan aan het einde van de procesdag in de auto zo'n zitting na-bespreekt en constateert dat hem ook was opgevallen dat bepaalde uitspraken van de dames wel heel erg overeenkwamen, dan wil ik dat hier toch ook niet onvermeld laten. Welke verklaring / uitleg je daarvoor kunt bedenken, zal ongetwijfeld later nog wel aan de orde komen. Ik neem aan dat de advocaat van Willem Holleeder, Mr. Stijn Franken, de grote afwezige overigens tijdens beide procesdagen, hier wel een puntje mee zou kunnen / willen scoren. Uitsluiten dat de dames elkaar een handje hebben geholpen om gelijkluidende verklaringen af te kunnen leggen, kun je natuurlijk niet. Maar goed, ik wil niet te ver vooruitlopen op eventuele verdedigings-strategie van Mr. Stijn Franken in de Vandros-zaak.

Wat in mijn ogen sowieso een beetje een ondergesneeuwd kindje bleek in de media afgelopen dagen, was het feit dat deze getuigenverhoren natuurlijk plaatsvonden in het grote Passage-proces en niet in de Vandros-zaak. De dames Holleeder en Den Hartog waren immers in dit Hoger beroep opgeroepen door de verdediging van Dino Soerel en Jesse Remmers. Dat hier alvast een belangrijk voorzetje wordt gegeven op het komende Vandros-proces waarin Willem Holleeder de hoofdverdachte zal zijn, is eigenlijk bijkomende zaak. Aan de andere kant is het begrijpelijk dat de media in grote getale aanwezig waren om de dames getuigen voor het eerst in het openbaar te kunnen horen getuigen.

Voor de verdediging van Soerel is vooral van belang dat de dames volgens de advocaten Mrs. Nico Meijering en Christian Flokstra hetgeen tot nu toe bekend zou zijn over vermeend opdrachtgeven door Dino Soerel in een ander daglicht komt te staan. Soerel had in 2011 zelf al eens een verklaring aflegd op zitting waarin hij liet weten dat hij denkt dat Holleeder zijn naam had misbruikt. De strategie van het kantoor Meijering strekt zelfs zover dat Holleeder zijn ongenoegen had laten blijken bij zus Astrid Holleeder dat hij boos was op Soerel en diens advocaat Mr. Nico Meijering. Soerel had destijds via zijn verdediging, in dit geval Mr. Bénédicte Ficq van het kantoor van Meijering, aan de advocaat van Holleeder laten weten dat hij Holleeder ook wilde oproepen als getuige. Nu Mr. Ficq Mr. Franken op kantoor liet weten dat Dino Soerel Holleeder wilde gaan oproepen als getuige ivm het naamsmisbruik, viel dat niet in goede aarde bij Holleeder en kennelijk ook niet bij Mr. Stijn Franken. En kennelijk heeft dit toen tot een conflict geleid, volgens Astrid Holleeder. Het was wel een collegiaal verzoek, maar zo is het niet opgevat. Hierover zou Holleeder boos zijn geworden op Soerel en zijn raadsman Mr. Meijering en zou Soerel vanaf toen als verrader zijn gaan neerzetten in het milieu.

Mr. Nico Meijering wees op zitting tijdens z'n verhoor van Astrid Holleeder de getuige erop dat het wat anders is of je zegt: 'We willen dat Holleeder een ontlastende verklaring voor Soerel af komt leggen op zitting in Passage' of dat je in een collegiaal bedoeld gesprek laat weten van: 'Jongens dit is wat er gaat gebeuren, dat jullie daar niet van schrikken in de media', om je collega en zijn cliënt in te lichten. Daarop antwoordde Astrid Holleeder dat ze het zo ook niet formuleerde. Ze begrijpt goed dat die dingen zo gaan bij advocaten, dat is niet meer dan normaal in haar ogen. Maar Wim, zoals zij haar broer Willem telkens noemt, zou dat conflict dan hebben aangegrepen om dat in zijn eigen voordeel te gebruiken om zo helemaal niet te hoeven verklaren.

De advocaat van Soerel haalt ook een ander incident aan in ditzelfde verband.

Mr. Meijering: Nou wil ik u ook nog het volgende voorhouden: Ik ben een keer benaderd door iemand bij mij op mijn kantoor en die heeft tegen mij gezegd dat meneer Holleeder mij wat wilde aandoen. Dat hij heel erg boos op mij was. Even los van het waarheidsgehalte daarvan. Dat is voor mij een reden geweest om contact te zoeken met meneer Stijn Franken. Ehm, is dit voor u bekend? Zegt u dit iets?
Astrid Holleeder: Nou, laat ik het zo zeggen, dat ik weet dat hij niet erg fan van jou was.
Voorzitter: Nu vat u uw verhaal samen?
Astrid: Ja, ik kan op z'n, op z'n... eh ja, Wim had een hekel aan Meijering. Ik denk dat ik dat ook wel tot uitdrukking heb gebracht. Omdat hij daar best wel gevaar in zag. Want die Meijering vond hij een groter probleem dan Ros.
Mr. Meijering: Ehm... waarom vond hij dat?
Astrid: Meijering, ik ken jou als advocaat. Ik snap wel wat hij bedoelt. Haha... Maar dat heeft puur met jou als advocaat te maken. Je voert een goede verdediging. Ja en eh... dat zinde hem niet.
Mr. Meijering: Maar had het, had het... ja, het zinde hem niet, maar hoe heeft hij dat verder tot uitdrukking gebracht?
Astrid: Nee, hij is gewoon op dat spelletje blijven steken, zeg maar, dat van: 'Ik moet verklaren, ik moet... omdat hij gewoon op de één of andere manier een gevaar in zag dat hij, als hij zou bekennen dat hij iets met die afpersingen te maken zou hebben gehad, dat-ie dan ook licht in die liquidatie van Endstra zou worden getrokken. Dus dat spelletje hield-ie gewoon vol. Dat hield hij vol. Dat bleef een conflict ook. Dan hoef je ook niet met elkaar te praten.
Mr. Meijering: Maar heeft u ook iets verder nog concreet meegekregen van wat ik u net eventjes kort heb samengevat? Dat ik contact heb gezocht vanwege die mededeling die ik op kantoor kreeg? Contact heb gezocht met Stijn Franken en dat er ook een gesprek is geweest met Stijn Franken, een kortgesprek op kantoor heb gehad?
Astrid: Er staat me iets van bij, maar ik kan me concreet niets herinneren.
Mr. Meijering: Ik ga nog ietsje verder: en toen ik het kantoor verliet toen eh... nou toen hoorde ik het gepruttel van een scootertje...
Astrid: Ja?
Mr. Meijering: ...en ehm, toen heb ik voor het eerst van mijn leven, dat mag je best weten, toen heb ik hem nog eventjes de hand geschud. Ik had hem nog nooit de hand geschud. En toen ben ik weggegaan. Zegt u dit iets?
Astrid: Nee, maar er is heel veel gebeurd.
Mr. Meijering: Nee, dat snap ik, het is ook niet verplicht dat u iets weet, maar ik vraag het gewoon even.
Astrid: Nou... eh nee, ik moet daar echt... dit is weer een heel ander traject waar ik mijn geheugen op moet frissen. Dat kan ik zo niet eh...
Mr. Meijering: Ok nou, misschien komt dat straks nog even. Ik rond dit punt dan even af. Er is een gesprek opgenomen, dan heeft u een gesprek met hem, en dan citeer ik het volgende. Dat lijkt dan over de Ros-verklaringen te gaan. Even kijken, dan zegt u: 'Het OM rechercheert het onderzoek, dat is wat anders dan dat ze wat hebben hè'. 'Want mogelijk gaat-ie ook...', zegt Willem dan, en dan is het even niet te verstaan en dan zegt u: 'Hij geldt nog steeds als verdachte, dat staat in De Telegraaf'. 'Ja', zegt Willem dan. Dan zegt u: 'Crimesite effe zien?' Dan zegt Willem: 'OM?' Dan zegt u: 'Oh ja'. Willem zegt dan: 'Die Meijering heeft het weer allemaal herhaald over mijn hè, van: je moet hem hebben, je moet hem hebben, hè...
Astrid: Ja, dat is altijd de strekking van jouw verdediging, volgens hem.
Mr. Meijering: Dat is de strekking van zijn verdediging?
Astrid: Van uw verdediging
Voorzitter: Van uw verdediging. Wat is de vindplaats, meneer Meijering?
Mr. Meijering: Dat is een bandopname hè. Vindplaats is 1419, één, vier, één, negen.  Ehm... maar zo ziet hij dat?
Astrid: Ja, maar dat is nou precies waar je... eh, waar het probleem zat.
Mr. Meijering: Ik blader even door mijn aantekeningen hoor...  Ja, toch nog eventjes die brief. Nog even over die kwestie rondom het getuigen. Wat nog niet helemaal duidelijk is...
Astrid: Nou, niet in het kader van het verschoningsrecht...
Mr. Meijering: Ja, dat bedoel ik.
Astrid: ... om over collega's te spreken.
Mr. Meijering: Nog even, weet u überhaupt of die brief nog bestaat? Of wilt u dat niet zeggen in verband met die eh...?
Astrid: Wat ik wist, dat op het laatste moment dat ik daar met hem over gesproken heb en daarna, voor dat-ie wist dat ik deze stap had gezet, zal-ie ongetwijfeld nog hebben bestaan. Maar niet bij mij. Want dat was de reden dat ik hem vroeg of ik hem niet ergens in een kopiëerapparaat moest laten vallen, want ik dacht: dan heb ik een kopie van die brief.
Mr. Meijering: Ja.. ok.
Astrid: Dus ik eh... ja, er is er maar een die dat weet, maar dat kun je zelf ook bedenken.
Mr. Meijering: Ja, nou dan komen we daar ongetwijfeld wel op een andere manier achter.

Over die brief:
Na de mededeling van Soerel en z'n verdediging aan Holleeder dat Soerel hem wilde oproepen als getuige was hij woedend, maar zei tegen z'n zus: 'Soerel is te groot zijn om zomaar in de stront te laten zakken' en bedacht toen het plan dat hij een brief zou schrijven met een strekking van: 'Ik zal komen getuigen omdat hij (Soerel) dat wil, maar ook: 'ze willen me dingen laten zeggen, maar ik heb het niet gedaan'... Hij liet de brief aan Astrid lezen. De brief moest vervolgens (opzettelijk "per ongeluk") bij de politie terechtkomen. Hij wilde de brief laten vinden tijdens een inval die hij zelf zou arrangeren. Volgens Astrid hoorde dit allemaal bij zijn schaakspel en zei hij ook met opzet over een afgeluisterde lijn vanuit de bajes dat Dino Soerel hem bedreigde om te moeten komen verklaren. Het Hof vroeg nu dus naar de brief.

Astrid: Maar we wilden geen inval meer. Mijn moeder is bijna 80 hè. Dus we zeiden dat. Ik zei: Er is wel een andere manier. Ik kan hem wel laten vinden op een kopiëerapparaat.

De brief, maar bijna alles wat er gebeurde, was onderdeel van een groot stategisch spel. Haar broer Willem denkt tien zetten vooruit in het spel dat hij speelde. Hij doet dat via Justitie, het criminele circuit, maar ook via de media. 'En dat is ontzettend knap' meent Astrid. Dat doen niet veel mensen hem na.

Astrid: Misschien moet ik u schetsen hoe wij communiceren?
Voorzitter: Alles wat bijdraagt tot een goed begrip moedig ik aan.
Astrid: We spreken niet eens een naam uit. Dat is al een no-go. We praten nooit binnen. We praten altijd buiten. We praten nooit in een auto, nooit in een publieke ruimte, we praten altijd lopend, zodat een richtmicrofoon ons niet kan opnemen. Als het nodig is praten we nog met een hand voor onze mond omdat we weten dat er wel liplezers worden ingezet. Als we dan buiten lopen, dan nog fluisteren we als het ergens over gaat. Dus als het iets belastends is dan fluisteren we. Er worden eigenlijk nooit namen genoemd, dus de keren dat dat wél is gebeurd, is echt een heel uitzonderlijk geval. Dat-ie een keer de naam Cor zegt en dat hij Endstra noemt, dat is echt een unicum eigenlijk, want dat doen we niet. Ehm... iedereen heeft wel een bijnaam, je weet waarover het gaat. We praten in gebaren, we hoeven niet te zeggen 'geliquideerd', want dat is dit: (maakt gebaar met haar hand) We hebben een heel andere manier van communiceren en dat wordt bepaald door hem, want als we ook maar iets verkeerds zeggen, dan is er woede en dan verlies ik hem ook, zal ik maar zeggen. Dan zou hij mij niet meer vertrouwen.
Voorzitter: En dat gebaar wat u maakte was een pistool-gebaar?
Astrid: Ja.

Over de dodenlijst van Holleeder, onder meer als onderdeel van het spel waarin het altijd om hemzelf draaide, om buiten bereik van politie/ justitie te blijven: Iedereen waar Holleeder gevaar in zag, die hem in de weg liep of bij hem in onmin was gevallen op wat voor manier dan ook werd opgeruimd, daar kwam het relaas van zijn zus Astrid op neer. Dicky Vrij en Danny Kuiters stonden zeker op z'n lijstje, maar ook Harry Stoeltie van de Hells Angels werd genoemd, evenals de familie van Dino Soerel. Dino stond al vrij vroeg op Holleeder z'n zijn lijstje, vlak na zijn vrijlating in 2012 al, en later, na het bekend worden van de Ros-verklaringen, hoorde Astrid in Bussum van hem dat daar de familie van Dino bij was gekomen. Ze zou toen gezegd hebben: 'Wat heeft dat nou allemaal voor zin? Het houdt nooit op zo'. En waarom deze mensen op z'n lijstje waren gekomen, wilde hij niet zeggen. Je kon dat ook nooit vragen. Aan de andere kant, er was ook niet zo heel veel voor nodig om in onmin te vallen bij Holleeder. Astrid weet het niet met hem, zegt ze, maar ze weet wel dat hij het wil. (ze bedoelde mensen op het lijstje liquideren - red.)

Dino Soerel zei daar in zijn reactie op de zitting van maandag het volgende over.

Dino Soerel: Ik heb wel een opmerking. Het is dat zij het zegt, want ik kon het me zelf niet meer herinneren, maar dat ik haar heb ontmoet en een hand heb gegeven in de Scheldestraat, dat staat me wel bij. Ik zou haar ook niet meer herkennen van gezicht, want dat is de enige keer dat ik haar gezien heb. En helemaal in tijd plaatsen kan ik ook niet. Het zou kunnen zoals zij het zegt, zo in 2002/2003 kan dat wel zijn geweest. De AG haalde mijn detentiepereiode even aan, maar in die tijd was ik in elk geval vrij als je kijkt naar die periode. Ik weet niet meer of het ervoor of erna was.
Ja kijk die verklaringen, een heleboel dingen die gezegd zijn door mevrouw Holleeder tegen... die zij dus meegekregen of gehoord heeft van haar broer, met name over mij of over anderen, maar met name over zichzelf, ja daar zit ik natuurlijk al een tijdje mee. Vooral toen ik die verklaringen kreeg. En eh... het is inderdaad zo als je als verrader wordt neergezet... ik vroeg het zelfs aan meneer Meijering: wat heb ik verraden dan? Wie dan ook? Wanneer dan ook? Maar als je dat plant, al die leugens en die onzin, in het milieu of bij de CIE of wat dan ook, ja dan wordt je daar niet vrolijk van, dan wordt je... ja, dan wordt je boos natuurlijk. En dat verraad, dat hoorde ik uit de mond van mevrouw Holleeder, dat verraad zou zijn omdat ik gevraagd aan hem heb of gesteld heb dat hij moest verklaren. Dat is verraad.

Nou, of die man heeft een spin in zijn hoofd, ik weet het niet. A/ ik heb hem helemaal niet gevraagd om te verklaren, B/ ik heb alleen maar medegedeeld dat dat onderwerp besproken zou worden. En eh...het zal misschien wel dat hier de waarheid over verklaard is, maar dat hoefde niet eens, dat waren andere mensen die dat geroepen hebben... maar dat je dan zegt, of dat je dan de wereld ingooit, dat je vraagt, ik heb het hem niet gevraagd, ik heb het hem alleen medegedeeld, collegiaal of confrationeel, of hoe je dat ook noemt, als je dan bij het minste bij vrienden neer gaat leggen: 'hij is een verrader' en dan voor jezelf weet... ja omdat hij moest verklaren... ik bedoel: zeg dan wat ik heb verraden, want ik heb helemaal niks of niemand verraden of wat dan ook, of wanneer dan ook. Ja...  ik weet nog wel dat dit als laatste komt, de opmerkingen, maar ik denk voor mezelf: ik merk helemaal niets op, omdat eh... ja, ik ben echt boos! Maar ik bedoel dat verraden, en alles en iedereen is er, en natuurlijk wil je zo'n stempel niet hebben omdat het ook klinkklare onzin is, hè dat... En als je dan helemaal ziet hoe hij dat dan benoemt, een verrader is iemand die aan hem zou vragen eh... of stellen dat hij moet verklaren... Hij hoeft van mij helemaal niks. Hij hoeft helemaal niks voor mij en dat is hem ook nooit gevraagd, dat noemt hij dan verraad. Ja, daar kan ik met mijn kop niet bij. En dat je dan zo zwart gemaakt wordt bij je eigen vrienden... ja, toen wist ik het niet van Danny en Dicky, dan had ik het ook aan hun gevraagd. Maar ik kan me niet voorstellen dat hun het geloven.

Voorzitter: Zijn dat die vrienden waar u op doelt?
Dino Soerel: Dick en Danny zijn vrienden ja en ik merk van mevrouw Holleeder dat hij mijn vrienden opstookt tegen mij, om mij te laten doen, mijn eigen vrienden... als verrader. En dan legt hij kennelijk niet uit wat er verraden is, maar het is dan omdat we hem zouden hebben gevraagd om te verklaren, maar dat is niet zo...  En verder moet ik het nog eh... nog allemaal even laten bezinken en bespreken met meneer Meijering. Ik denk dat ik er ongetwijfeld nog op terugkom bij uw goedvinden. Dank u wel.

Al met al een zeer interessante procesdag, waarop ik zo 1,2,3 geen belastende woorden over Soerel kon ontdekken. En als het niet belastend is wat de juridisch onderlegde zus van Willem Holleeder, de in het dagelijkse leven als advocaat werkende Astrid Holleeder, verklaart... tja... moet je dat dan niet ontlastend noemen?

Hierna sloot de voorzitter de zitting af met wat laatste mededelingen.

***

Misdaadjournalist Hendrik Jan Korterink heeft een bijna letterlijk uittreksel gemaakt. Om dubbeling te voorkomen en omdat ik vandaag nog behoorlijk druk was om mijn auto weer rijdende te krijgen, verwijs ik vandaag liever naar zijn verslagen.

Zitting met: Astrid Holleeder:

Haar verhaal Deel 1

Het verhoor Deel 2

Wellicht kom ik nog terug op de zitting met Sonja Holleeder en Sandra den Hartog op een later moment.

Bondtehond

dinsdag 1 december 2015

Getuigenverhoor Astrid Holleeder bijna gemist

Zul je altijd zien. Een van de interessantere zittingen van het jaar, beginnen de remmen van je auto als een gek te piepen onderweg naar het Hof op Schiphol. Bleek ik ondanks een APK-keuring op 19 oktober jl. gewoon een versleten remblok linksvoor te hebben?! Dat zei de wegenwacht die ik na de zitting bij het JCS liet komen en me snel liet zien dat het remblok gewoon op is. Je twijfelt op zo'n moment of je de RDW niet meteen bij dat APK-keuringsstation op z'n dak zou moeten sturen. Levensgevaarlijk natuurlijk. Maar goed, gelukkig kreeg een ingeving dat mijn volgde rekening vast wel eens heel hard mee zou kunnen vallen als ik mijn APK-mannetje er binnenkort eerst even mee confronteer. En wat ook hielp, was dat terwijl ik wachte in de stromende regen heel vriendelijk een kop koffie kreeg aangeboden door het personeel van Albert Heijn Pick Up Point dat zich vlakbij de viaduct over de A4 vlakbij het JCS bevindt. Toppers dus daar!

Getuigenverhoor zussen Holleeder + Den Hartog in Passage

Ook top dat de persvoorlichter en communicatie-adviseur van het Hof, Dhr. Ron van Leeuwen, de eerste en enige 10 plaatsen in de rechtszaal zelf uitdeelde aan de journalisten die het vaakst aanwezig zijn op zittingen van het Passage-proces. Ben hem daarvoor zeer erkentelijk.

Ligt nu vooral aan de welwillendheid van het Quickfit-personeel morgenvroeg of ik nog op tijd op zitting in het Justitiële Complex op Schiphol kan komen om Sonja, de andere zus van Holleeder, en de weduwe van Sam Klepper Sandra den Hartog te horen getuigen. Ik ga mijn best doen. Was al blij dat ik de parkeerplaats bij het JCS heelhuids haalde en het niets ergers bleek te zijn. Zo klonk het eigenlijk wel. Ben op advies van de wegenwacht maar op 3 remmen rustig-aan via tussendoorwegen naar huis gereden en daar pas ver na 19:00 aangekomen.

Aangezien waarschijnlijk alle Nederlandse (misdaad-)media aanwezig waren en er ongetwijfeld toch al heel veel over deze beladen zittingsdagen geschreven zal worden, kan ik ook mooi iets meer tijd nemen om wat delen van de de verhoren uit te werken. Tenminste, als ik morgen al op tijd bij het JCS geraak. Ik sta in ieder geval om 8:00 bij Quickfit op de stoep en hoop erop als eerste very quick geholpen te kunnen worden. Vandaag dus nog maar even geen verslag.

Kan wel alvast zeggen dat er een aantal emotionele momenten waren waarop Astrid Holleeder haar tranen niet kon bedwingen. Ze had het er merkbaar moeite mee om haar stem in bedwang te houden en viel op zulke momenten ineens even stil. Zodra ze zich had herpakt, ging ze pas weer door met het beantwoorden van de vele vragen door het Hof, het OM en raadslieden van verdachten Soerel en Remmers. Mijn eerste indruk is dat Willem Holleeder een zware dobber gaat krijgen aan zijn zus Astrid. Ze is juridisch onderlegd en kennelijk ook niet over één nacht ijs gegaan. Over Sonja Holleeder en Sandra den Hartog kan ik nog weinig zeggen. De zussen zijn zo'n beetje elkaars tegenpolen als ik Astrid goed begreep. Dat belooft nog wat voor aankomende procesdagen en dan heb ik het niet alleen over Passage. De zaak Vandros moet nog beginnen...

Later in de week hoop ik dus verslag te kunnen doen.

De Misdaadjournalist was aanwezig.

Saskia Belleman natuurlijk.

Parool's Paul Vugts

 En de NOS.

'En Holleeder z'n geest waart ergens rond in het gebouw'...
(Peter R. de Vries)

Bondtehond

dinsdag 10 november 2015

'Maar ik speel nu even advocaat van de duivel hè'

(UPDATE - lees onder) Vrijdag jl. was het dan eindelijk zover, Maikel Bronkhorst (geb: 1966) aka 'Willem de glazenwasser' kwam opdagen in het JCS om te getuigen in het Passage-proces. Een aantal keer stond hij al op de rol om te worden gehoord over hetgeen Fred Ros over hem heeft verklaard, maar tekens liet deze getuige verstek gaan en bleek Bronkhorst in het buitenland te verblijven. Tegenwoordig woont de getuige samen met zijn vriendin namelijk in het buitenland. Zij is ondernemer, zelf is hij ook altijd bezig geweest met internet-ondernemingen en nu werkte hij voor een bedrijf waar hij liever de naam niet van wilde vertellen omdat hij zich heeft teruggetrokken uit het milieu en hij niet wil dat zijn onderneming en/of werkgever in verband wordt gebracht met zijn criminele verleden. Vroeger kweekte hij nl. wiet en daar waren hij en zijn compagnon Dennis G. nogal succesvol in, naar eigen zeggen. Dennis G. werd omschreven als de beste wietkweker van Nederland door Bronkhorst.


Hij was vertrokken naar het buitenland omdat hij wat wilde afsluiten omdat hij veel problemen had in Nederland zoals ontnemings-vorderingen en andere vorderingen, nadat er wietplantages waren opgerold. Hij is mede daardoor tegen z'n zin komen getuigen, maar hij heeft kennelijk de afspraak met justitie dat hij gewoon weer kon uitreizen naar het land waar hij momenteel woont met zijn vriendin. Als hij maar zou komen getuigen. Zijn advocaat Mr. Ronday van Ronday en Hartman Advocaten was gebeld door officier van justitie Mr. Sabine Tammes dat Fred Ros verklaringen had afgelegd over Bronkhorst, dat hij betrokken zou zijn bij de liquidatie van Cor van Hout. Ros noemde hem in zijn verklaringen dus 'Willem de glazenwasser'. Vanaf dat moment heeft Bronkhorst wel gevolgd wat er gebeurde en las onder meer op de site Bondtehond, Vlinderscrime en wat andere misdaadsites over het Passage-proces.

Voorzitter Mr. Ruud Veldhuisen: En wat is het beeld wat bij u oprijst?
Bronkhorst: Dat wil ik niet zeggen, want dan zou ik de rechtbank schofferen.
Voorzitter: Nou ja, u zit bij het Hof, dus u kunt eh...
Bronkhorst: Nou ja, maar goed, ik vind eh... in mijn perceptie vind ik dat deze mensen geen eerlijk proces hebben.
Voorzitter: Ok... nou dan zijn we meteen op het terrein van meningen.
Bronkhorst: Ja, hahaha... maar u vraagt het mij toch, eh... u wou de volle waarheid
Voorzitter: Zeker.
Bronkhorst: U vraagt mij, en dat heeft u ook benadrukt, dat ik de volle waarheid moest zeggen,..
Voorzitter: Maar heeft u op basis van Vlinderscrime en andere sites er zicht op of mensen een eerlijk proces krijgen?
Bronkhorst: Nee, dat zeg ik niet. U vraagt mij een constatering en ik constateer op basis van wat ik lees deze conclusie. Ik zeg niet dat die conclusie terecht is.
Voorzitter: Misschien denkt u wel eens: misschien kan het niet waar zijn wat ik allemaal lees?
Bronkhorst: Nou, ik weet persoonlijk zeker dat alles wat ik lees niet waar is omdat De Telegraaf heel groot publiceerde dat meneer Ros had gezegd dat die Willem de glazenwasser op een motor had gezeten terwijl dat niet zijn verklaring was. Dus ik lees niet... maar ik heb wel eh...
Voorzitter: Dus toen dacht u: hé, misschien moet ik niet alles zo letterlijk nemen wat ik lees?
Bronkhorst: Nee, misschien moet ik dan nog iets scherper zijn in mijn woorden, ik heb wel de getuigenverhoren gelezen, hoe vragen werden gesteld in het verleden door mensen en op grond daarvan. En op grond van dat ik denk dat kroongetuigen een moeilijk verhaal is, daarom denk ik dat. Ik hoop niet dat ik hiermee een soort van toon heb gezet voor de rest van de dag, want dat is echt niet mijn bedoeling geweest.
Voorzitter: Nee hoor, want die toon zetten we samen, er is helemaal niets aan de hand.
Bronkhorst: Nee.
Voorzitter: Goed, dat is duidelijk. Heeft u zich nog op andere manieren voorbereid?
Bronkhorst: Nou, ik heb contact opgenomen met meneer Meijering, die heeft mijn telefoon niet aangenomen, maar die heeft dringend verzocht aan mijn advocaat om geen contact te zoeken.
Voorzitter: Maar u heeft wel contact gezocht met Mr. Meijering?
Bronkhorst: Ja, omdat ik best wel nieuwsgierig was.
Voorzitter: Waarnaar?
Bronkhorst: Stukken.
Voorzitter: En waarom belt u dan Mr. Meijering?
Bronkhorst: Nou, omdat mijn advocaat aan Mr. Posthumus had gevraagd of hij stukken kon krijgen en meneer Posthumus had daar negatief op geantwoord.
Voorzitter: En toen dacht u: ik probeer het bij Meijering?
Bronkhorst: Ja.
Voorzitter: Maar dat heeft tot niets geleid?
Bronkhorst: Nee, die heeft mijn advocaat vriendelijk verzocht hem niet te contacten.

Verder had Bronkhorst maar één persoon benaderd, dat was Dennis G., zijn toenmalige compagnon waarmee hij in de wiet heeft gezeten. Maar verder heeft hij geen contact meer met mensen uit de wiet-scene en dus ook niemand gesproken. Dennis G. is ook een keer benaderd om te getuigen, maar die zat op dat moment in voorarrest en die eiste dat zijn voorarrest zou worden geschorst, 'maar daar hadden ze geen belang bij', aldus Bronkhorst.

Hij zag op tegen het verhoor omdat hij een soort dwangevoel heeft ervaren om hier te moeten komen, omdat er werd gezegd dat er anders wel andere dwangmiddelen waren om hem hier te laten komen. En ten tweede is dat Bronkhorst Justitie niet vertrouwd. Hij hoopte dat hij weer terug mocht naar huis, maar Bronkhorst had genoeg spullen meegenomen omdat hij verwachtte gegijzeld te worden. De voorzitter benadrukte nog maar eens dat hij dan maar in ieder geval de waarheid moest spreken. Dat begreep Bronkhorst.

Één van de raadsheren ging verder met het verhoor. De raadsheer vroeg of Bronkhorst Jesse Remmers wel eens had ontmoet. Dat beaamde hij, maar dat waren toevallige ontmoetingen rondom Amsterdam geweest, zoals in Mijdrecht, Vinkeveen, etc., hij is niet bevriend met Jesse of zo. Hij kende Andy Remmers ook, die had volgens Peter la Serpe eind vorige eeuw rond de 300.000 gulden geïnvesteerd in een internet-onderneming van Bronkhorst, zei de raadsheer. Daarop antwoordde Bronkhorst: "Tja, heard it through the grapevine"... Met andere woorden: Iemand (in dit geval La Serpe) hoort iets binnen een kring van mensen en dat wordt dan doorverteld, maar aan het einde van de kring is het een heel ander verhaal. La Serpe had de klok dus horen luiden, maar wist niet waar de klepel hing, verhaaltjes uit het roddelcircuit. Dat van die onderneming klopte overigens wel en die is later succesvol verkocht aan een andere grote onderneming, maar die onderneming is later failliet gegaan. Op zich was de onderneming succesvol. Hij had Andy Remmers, die hij als een goede vriend beschouwd, in de gulden-tijd ongeveer 50 tot 100.000 gulden betaald. Hij ziet Andy echter nooit meer omdat Bronkhorst zich dus uit het milieu heeft teruggetrokken.

Maikel Bronkhorst kent Greg Remmers ook goed. Hij noemde Greg Remmers een vriend en wat anderen ook over Greg Remmers zeggen, Bronkhorst vindt Greg Remmers een aimabele man. Hij heeft Greg ooit eens leren kennen tijdens een detentie. Wat voor zaken hij samen met Greg Remmers heeft gedaan, buiten eten en drinken samen, wilde hij niet zeggen, dan zou hij zichzelf belasten. In deze slangenkuil, waarmee hij het criminele milieu bedoelde, vond hij Greg Remmers altijd recht door zee en daar zijn er wat Bronkhorst betreft maar heel weinig van.

Fred Ros heeft hij ooit eens ontmoet bij Greg Remmers, al zegt Fred Ros van niet. Waareom Fred Ros zijn nummer in zijn agenda had staan, kon hij niets over zeggen, dat zou speculatief zijn volgens Bronkhorst. Of hij Peter la Serpe ooit heeft ontmoet, dat kon hij niet met zekerheid zeggen. Hij had ergens in de jaren '90 wel eens een Peter met half-lang haar ontmoet uit Friesland, dat zou La Serpe geweest kunnen zijn.

Zijn advocaat Mr. Ronday werd dus gebeld door OvJ Mr. Sabine Tammes, die aangaf dat Bronkhorst werd genoemd door Fred Ros als betrokkene bij de liquidatie van Cor van Hout. Hij had gezegd dat Bronkhorst op de motor zou hebben gezeten. Zijn advocaat nam contact op met Dennis G. en G.met Bronkhorst. Die vertelde het hem. Zijn advocaat raadde hem toen aan naar Nederland te komen.

Raadsheer:Wat dacht u?
Bronkhorst: Ik schrok me dood. Ik dacht wat is dat nou?! Waar ik woon hebben ze geen fabeltjeskrant, maar ik kon gewoon niet geloven dat zoiets kon. Maar het werd voor mij wel realiteit, want nogmaals, ik werk gewoon en werk hard, maar ik dacht: daar ga ik. Het is de tweede keer dat mijn verleden mij inhaalt, of dat nou terecht is of niet, maar niemand in mijn verleden die zegt mij iets en nu moet je je gaan verweren.
Raadsheer: Wat bent u toen gaan doen, toen u dat had gelezen?
Bronkhorst: De eerste dag ben ik een beetje veel gaan drinken, ik moest even bijkomen.

Bronkhorst kende het verhaal niet, maar hoorde dat justitie dacht dat hij dat was: 'En dat is wel een bom, of niet?' Zo is hij het aan de weet gekomen. Hij heeft het er toen met zijn vrouw over gehad, zij weet van zijn verleden af. En ook twee vrienden, maar die zitten/zaten niet in het circuit.

Met name op Vlinderscrime, waarvan hij niet eens wist dat dat bestond, op Bondtehond en wat nieuwssites is hij toen gaan lezen. Degene die zijn verhaal kan bevestigen, is Dennis G., zei Bronkhorst.
Raadsheer: Welk verhaal?
Bronkhorst: Nou, dat ik in een wietpand ben gevallen, dat Fred daar niets mee te maken heeft en dat ik in het ziekenhuis gelegen heb en dat daar ook nooit ene Fred Ros is geweest.

Tijdens het verhoor werd duidelijk dat Maikel Bronkhorst tijdens het werk aan een van z'n wietplantages in Koog aan de Zaan door een gat in het plafond was gevallen. Dat gat zat daar om potten en potgrond naar boven te transporteren via een hoogwerker. Kennelijk zat de wietplantage ergens op de zolder of bovenverdieping van een pand.

Raadsheer: In een wietpand bent u gevallen?
Bronkhorst: Ja.
Raadsheer: Dat was waarom u zo lang in het ziekenhuis heeft gelegen?
Bronkhorst: Ja. Ik wilde een zak potgrond pakken en ben toen precies, ja je kunt het bijna njiet bedenken, maar ik ben toen daardoor naar beneden gevallen. Ik heb een beste smak gemaakt.
Raadsheer: En Dennis was daarbij?
Bronkhorst: Ja. Die heeft mij ook naar het ziekenhuis gebracht.
Raadsheer: Heeft u ook met Dennis besproken dat u dit hier gaat vertellen?
Bronkhorst: Ja.
Raadsheer: Wat was toen zijn reactie?
Bronkhorst: Ik wil niet u een reden geven dat u mij gaat gijzelen, dus: Dat ga ik gewoon vertellen.
Raadsheer: Ja... waar was dat wietpand?
Bronkhorst: In Koog a/d Zaan.
Raadsheer: Niet in Woerden?
Bronkhorst: Nee.
Raadsheer: Dat is ook een van de vragen geweest hè?
Bronkhorst: Ja, ik had wel meerdere panden. Ook in Woerden.
Raadsheer: Waar wiet werd gekweekt?
Bronkhorst: Ja.
Raadsheer: U bent nogal lovend geweest over Dennis hè?  U noemt hem de beste wietkweker van Nederland...
Bronkhorst: Ja, hij is gewoon een heel goede wietkweker. Dat is ook een vak.
Raadsheer: Ja.

Hierna komt zijn ex-vriendin ter sprake die vertelde over een incident met Engelse criminelen waar Bronkhorst een partij wiet afkomstig van Kampers aan had doorverkocht die later niet goed bleek te zijn, vanwege top-rot. Hij had een partij wiet doorverkocht, maar niet in de donkere zakken gekeken, wat je normaalgesproken altijd wel doet. Die Engelsen waren daar boos over en waren op zoek gegaan naar Bronkhorst. Dat was wel een probleem, want in dit wereldje zegt men niet: 'Nou goh, jammer joh, volgende keer beter', aldus Bronkhorst. Hij hoorde via via van ene Martin dat er een probleem was. Die Martin bemiddelt tussen partijen. Hij was bij Ros op bezoek geweest in de bajes en had gehoord dat Ros tegen die benadeelde Engelsen had gezegd: 'Ik stuur wel kampers op hem af'. Dus die Martin, ook een Engelsman, is toen bij Bronkhorst geweest, zo hoorde hij het dat mensen op zoek waren naar hem. Ros had gezegd: 'Oh, die kan ik wel voor jullie vinden'.

Er is toen een gerucht in de wereld gebracht dat Maikel Bronkhorst dood zou zijn door deze Martin namens Bronkhorst. Waarom, wilde de raadsheer weten.
Bronkhorst: Waarom? Ja, als je dood bent, wordt je niet gezocht als ze dat geloven.
Raadsheer: Wie vertelde dat?
Bronkhorst: Dat was Martin.
Raadsheer: Hoe ging dat?
Bronkhorst: Nou dat gaat via via, je verspreidt een gerucht en dat gaat rond.
Raadsheer: Dat is dus wat we moeten verstaan onder dat verhaal wat u de wereld in heeft gestuurd?
Bronkhorst: Ja.
Raadsheer: Is dat zo'n 2,5 jaar geleden toen u preventief bent weggegaan? Ja, u zei eerder 2011, maar dat zal een vergissing zijn geweest.
Bronkhorst: Ja.

Bronkhorst hoorde het verhaal wat in De Telegraaf had gestaan, maar dat klopte niet, volgens Bronkhorst. N.a.v dat artikel stuurde Bronkhorst Ros een ansichtkaartje naar Fred Ros om te laten weten dat hij nog leefde. O.a. met de tekst: 'You're busted!'. Fred Ros was nl. ook in de veronderstelling dat Bronkhorst dood was en ging hiermee vanuit dat het verhaal dat hij ophing over Willem de glazenwasser dan niet te verifiëren zou zijn, denkt Bronkhorst.

Raadsheer: Toen stuurde u een kaart: 'Ik leef nog, Fred!'?
Bronkhorst: Ja.

Raadsheer: Er is wel onderzoek naar gedaan hè, of die kaart verstuurd is, of in elk geval of die kaart nou aangekomen is. Het is nagegaan bij de PI Vught, maar er is niets gevonden.
Bronkhorst: Nee, ik denk ook niet dat eh... maar dat is dan in mijn perceptie, ik speel nu even advocaat van de duivel hè, als ze die kaart zouden hebben, zouden ze die ook niet boven water laten komen.
Raadsheer: Dat is wat u denkt?
Bronkhorst: Ja, nogmaals, ik speel advocaat van de duivel, dat is wat ik denk ja.
Raadsheer: Ja. Dat was het even wat vragen van mijn kant betreft.

Voorzitter: Zeg meneer Bronkhorst, u zei dat u zich doodschrok toen u het hoorde wat Ros over u heeft verklaard, maar wat heeft Ros, even gortdroog geformuleerd, precies over u gezegd?
Bronkhorst: Feitelijk?
Voorzitter: Ja?
Bronkhorst: Wat ik van de politie heb gehoord dat ik geld aan heb genomen en dat ik gevallen ben, of me heb laten vallen, of dat hij dat gedaan heeft, en dat hij via mij een motor heeft teruggekregen. Dat is wat hij feitelijk heeft gezegd.
Voorzitter: Ja.
Bronkhorst: Maar wat er is gezegd volgens de krant (De Telegraaf) was dat een heel ander verhaal.
Voorzitter: En dat verhaal was dat u op de motor heeft gezeten, wat u net een paar keer zei?
Bronkhorst: Ja.
Voorzitter: Maar dat is niet het verhaal wat Fred gezegd zou hebben?
Boronkhorst: Nee, de krant heeft dat bericht en geconfronteerd met dat feit dat justitie dacht dat ik synoniem was met die Willem de glazenwasser, toen ben ik daar eh... toen ik geconfronteerd werd met wat het echt was, bleek daar wel een grote discrepantie te zijn.
Voorzitter: Met wat er was geschreven en wat Fred gezegd had?
Bronkhorst: Ja.
Voorzitter: Ja, en dat vat ik maar even samen met: klok en klepel...

Hierna was het pauze en na de pauze konden het OM en de raadslieden vragen stellen. Daar zal ik verder niet teveel op in gaan. Het is in ieder geval duidelijk dat Bronkhorst pertinent ontkent ook maar iets met een rode motor en/of de liquidatie van Cor van Hout te maken te hebben. Ros is ook nooit bij hem in het ziekenhuis geweest, waar hij wat aan de gewichtjes aan de gebroken benen van Bronkhorst zou hebben getrokken of gewiebeld. Grotere onzin heeft Bronkhorst niet gehoord, daar kwam het op neer.

Mijn indruk was dat Bronkhorst een intelligente man is die zeer precies en consistent verklarend overkwam. Hij liet zich absoluut niet het kaas van zijn brood eten. Voorbeeldje: Één van de raadsheren opperde op een gegeven moment dat Bronkhorst naar het buitenland gevlucht zou zijn vanwege de foutgelopen wiet deal met top-rot, maar dat corrigeerde hij een aantal malen resoluut: 'Nee! Ik was niet op de vlucht! U legt mij nu woorden in de mond. Ik was niet op de vlucht, ik was gewoon vertrokken'.

Bronkhorst kreeg de mogelijkheid om bij een bedrijf in het buitenland te werken en is toen vertrokken. Je kunt jezelf wel terug willen trekken uit het (wiet-)milieu waar je in zit, maar zonder inkomen op een andere plek is dat toch nog moeilijk. Dus toen deze mogelijkheid zich voordeed, heeft dat zeker meegespeeld om al zijn banden met het wereldje waar hij in zat door te kunnen snijden. Hij begreep dat je in de wiet nooit carrière kon maken, want ook al ziet hij wiet kweken niet als iets crimineels, volgens de wet in Nederland is dat het wel. En nu hij een aantal malen was gepakt en er grote ontnemingsvorderingen en andere vorderingen op hem liepen, besloot hij definitief uit Nederland te vertrekken. Dus na deze dag in het JCS, waar hij eigenlijk tegen zijn zin moest verschijnen, kan hij nu in het land waar hij woont zijn leven weer oppakken samen met zijn nieuwe relatie met wie hij intussen een kind heeft. Bronkhorst had zijn plicht voldaan en mocht ook inderdaad vertrekken.

Oh ja, en wat betreft de tattoo op zijn onderrug die hij zou hebben en die zichtbaar is op de onderug van de motorrijder op de foto, daar was hij snel klaar mee. Bronkhorst stelde voor dat hij zijn rug wel even wou ontbloten voor het Hof, maar daar had de voorzitter eigenlijk geen behoefte aan, zei hij. De politie had dat al gecontroleerd.

Overigens was Fred Ros toevallig ziek en verscheen niet op zitting. Dat was wel jammer, want je zou op z'n minst een confrontatie verwachten tussen twee mensen waarvan er één niet de waarheid spreekt kennelijk.

***

Hierna werd de vordering van het OM nog even besproken, betreffende de dames Holleeder en Den Hartog.

(sterk samengevat)
De zussen Astrid en Sonja van Willem Holleeder en Sandra den Hartog eisen onherkenbaar te kunnen zijn in de zittingszaal. Het OM persisteert echter niet langer bij het verzoek om de dames achter gesloten deuren te horen vanwege belangen die geschaad zouden kunnen worden in Vandros. De openbaarheid van rechtszitting is een groot goed en ziet mede daarom af van deze eis. Wel zouden de dames in de getuigen-cabine plaats moeten kunnen nemen. En de dames willen niet gezien worden door de verdachten, puur uit veiligheidsover-wegingen. Mogelijk gegrimeerd. De advocaat van de getuigen Mr. Wout Morra lichtte de eisen van de dames toe. De verdediging van de Passage-verdachten zei totaal geen boodschap te hebben aan wat het belang is in een ander proces (Vandros) en vinden ook dat de dames gewoon gezien zouden moeten kunnen worden.

Het Hof gaat hierover in beraad en geeft 12 november een beslissing in het Gerechtshof aan het IJdok.

***

Planning:

November
do 12 9.30 - beslissingen vordering/verzoeken getuigenverhoren op 30-11 en 1-12.
(A + S Holleeder en A. den Hartog)  zittingslocatie: IJDOK
di 17 9.30 - Verdachte De Boer - zittingslocatie: IJDOK
do 19 9.30 - Verdachte Song - zittingslocatie: IJDOK
ma 23 9.30 - Verdachte Stevens - zittingslocatie: IJDOK
ma 30 9.30 - Getuige A.A. Holleeder


December
di 1 9.30 - Getuige S.J. Holleeder en getuige A. den Hartog
ma 7 - uitloop
di 8 - nog in te vullen
di 15 - nog in te vullen
do 17 9.30 - Getuige W.F. Holleeder
ma 21 9.30 - Getuige Korkmaz
di 22 uitloop

***

(UPDATE): De dames Astrid en Sonja Holleeder en Sandra den Hartog zullen op een openbare zitting gehoord worden in het JCS, op 30 november en 1 december. Wel zullen zij dat doen vanuit de getuigencabine, onzichtbaar voor het publiek en journalisten. Dit uit veiligheidsoverwegingen. Lees hier: de beslissing van het Hof 

Bondtehond

donderdag 5 november 2015

Verhoor Hidir Korkmaz in Bunker te Osdorp

Woensdag werd beschermde getuige Hidir Korkmaz in de Bunker te Osdorp gehoord door Mr. Nico Meijering, de advocaat van Özgur Cosgun, één van de drie verdachten die nu terechtstaan in de Enclave-zaak. De verdediging van de twee andere verdachten Ali Nalkiran en Ziya 'Pasha' Genc komen morgen aan de beurt. Omdat er reeds veel wordt gepubliceerd in de media, beperk ik het vandaag weer tot het verwijzen naar artikelen van aanwezige bekende misdaadverslaggevers. Vrijdag is er weer een Passage-zitting, waar ik ook heen ga. Mijn interesse in deze zaak is voornamelijk vanwege de getuigenis van Hidir Korkmaz die ook getuige is in het Passage-proces.


Paul Vugts van Het Parool schreef dit uitvoerige overzicht, met daarin vermeld de in totaal 6 moorden waar beschermde getuige Korkmaz zijn voormalige criminele vrienden van beschuldigd.

Saskia Belleman van De Telegraaf was ook weer aanwezig en is wat mij betreft de snelste en duidelijkste Twitter-rechtbankverslaggeefster die je kunt wensen. Heb nu twee dagen naast haar gezeten, waarvan ik maandag real-time heb meegekeken naar haar razendsnel op haar iPad typende vingers en de op mijn iPhone verschijnende Tweets in mijn Timeline. Ze geeft altijd weer een mooi beeld van het verloop van zo'n zitting, dat is ook een gave vind ik... En tussendoor tikte ze dit artikel.



Bondtehond

maandag 2 november 2015

Nieuw boek van Marian Husken: 'Crimineel Eten' + strafzaak Enclave

Misdaadjournaliste Marian Husken, één van de weinige journalisten die nog regelmatig bij het Hoger beroep van het Passage-proces te vinden is, heeft afgelopen jaar hard gewerkt aan haar nieuwe boek: 'Crimineel Eten' - Aan tafel met de onderwereld. Zelf ben ik er getuige van geweest hoe zij in het JCS in de middagpauzes een aantal anekdotes noteerde die ex-crimineel en tegenwoordig misdaad-journalist Martin Kok van Vlinderscrime.nl haar vertelde over bepaalde criminele eetgewoontes. Ik weet niet of ze ook heeft genoteerd wat ik haar wist te vertellen over bepaalde eetgewoontes in de bajes. Wel weet ik dat ze me een exemplaartje beloofde en dat ze die belofte vandaag is nagekomen in rechtbank Parnassusweg, waar ik vandaag was om de strafzaak Enclave (de liquidatie van Willem Endstra) bij te wonen (zie twitter-timeline met retweets van diverse aanwezige misdaadverslag-gevers hieronder). Altijd leuk, want de boeken van Husken lees ik graag. Ben benieuwd naar deze uitgave:

CRIMINEEL ETEN - 'Aan tafel met de onderwereld'


Als criminelen ergens verzot op zijn dan is het wel lekker eten. Niet alleen in films als "The Godfather" of in series als "The Sopranos" wordt copieus getafeld, ook in werkelijk-heid laten maffiosi zich graag een exquise stukje vlees, vis, gevogelte of zeefruit voorschotelen - uiteraard afgeblust met een mooi flesje wijn. Misdaadjournalist Marian Husken biedt in "Crimineel eten" letterlijk een kijkje in de keuken van de onderwereld en ontdekte dat een dure maaltijd voor een beetje crimineel de perfecte manier is om zijn weelde te tonen en te laten zie wie er 'the boss' is. Husken reisde voor dit boek naar New York en Italië om aan te schuiven in louche restaurants uit de begindagen van de maffia en traceerde de favoriete stekjes van onze eigen polder- en mocromaffiosi. Ze doet zelfs een boekje open over de onalledaagse eetgewoontes die gangsters er in de gevangenis op nahouden. Het resultaat is een Michelin-waardig boek over de betekenis van eten in de onder-wereld, voorzien van recepten die niet alleen gangsters maar ook brave burgers zullen doen watertanden. 
Crimineel lekker!


Productinformatie

AuteurMarian Husken
TaalNederlands
Gewicht400,00 gram
Druk1

BESTEL HIER:


***

Strafzaak 'Enclave' - liquidatie Willem Endstra.

De strafzaak Enclave, oftewel het onderzoek rondom de liquidatie van vastgoedhandelaar cq "onderwereldbankier" Willem Endstra, komt al jaren ter sprake in het Passage-proces. Zeker nu de Turkse getuige Hidir Korkmaz zowel in onderzoeken Enclave, Vandros als Passage als getuige zal optreden en de verdediging diens betrouwbaarheid sterk in twijfel trekt een reden om deze zitting bij te wonen. Morgen gaat helaas niet lukken, maar ik hoop woensdag in de Bunker te Osdorp getuige Korkmaz zelf te kunnen horen getuigen. Ik stel me zo voor dat de verdediging deze beschermde getuige het vuur na aan de schenen zal leggen. Lees hier mijn Twitter-timeline met een reeks Tweets van bekende misdaadverslaggevers over de zitting van vandaag:




Bondtehond

maandag 19 oktober 2015

'Fred Ros vermoordde Ritfeld voor 4 kilo coke en 80 kilo polm'

De beruchte (ex-)crimineel Koos Reuvers, die naar eigen zeggen de helft van de tijd in Spanje of Oss woont, kwam donderdag jl. getuigen in het Passage-proces. Samen met zijn advocaat Mr. Jan Hein Kuijpers zat hij gedurende de ochtend voor het hekje van het Hof in het JCS. Reuvers was de eerste getuige, voor zover ik heb meegemaakt, die na afloop de tijd nam (en kreeg) om zowel de aanwezige Dino Soerel, Jesse Remmers als Moppie Rasnabe even de hand te schudden voor hij de rechtszaal verliet. Hij draaide er ook niet omheen tijdens dit getuigen-verhoor, dat hij niets tegen Jesse en Moppie had. De door de voorzitter van het Hof voorgelezen quote uit een proces-verbaal, dat zou zijn opgemaakt uit de mond van Reuvers over Moppie: 'Het is gewoon een vies, laf teringventje', zou volgens Reuvers niet zo zijn gezegd door hem. Reuvers: 'Nee, dat is mij in de mond gelegd, ik heb dat niet in mijn eigen woorden zo gezegd'...


Dat er wel meer dingen zijn verdraaid en anders op papier gekomen, staat wat Koos Reuvers betreft als een paal boven water. En dat zou trouwens nagekeken kunnen worden ook, omdat de gesprekken opgenomen zijn, aldus Reuvers. De rechercheurs hadden nl. niets opgeschreven, maar wel opnames gemaakt van het gesprek. We hebben het nu over de uitwerkingen van betreffende gesprekken in processen-verbaal door rechercheurs T55 en T51 die hem bezochten in de gevangenis. Ze waren bij Reuvers om hem onder meer te horen over bepaalde waarschuwingen die Reuvers vroeger van de CID (de huidige CIE) kreeg dat ze over informatie zouden beschikken dat Reuvers op een dodenlijst zou staan en vroegen uit welke hoek dat dan zou kunnen komen. Een beproefde techniek van de CID om informatie te achter-halen uit het milieu, of die informatie nu waar is of niet waar. Het is wel gebeurd dat criminelen uit angst dan maar gingen praten.

Mr. Nico Meijering vroeg hiernaar: of Reuvers die uitgewerkte PV's eigenlijk nog wel ter controle nagelezen had en getekend? Nee, dat had Reuvers niet. Toen Reuvers vastzat werd hij op zijn bajesafdeling een keer opgeroepen voor de reclassering. Er bleken in de ontvangstkamer echter twee rechercheurs te zitten. Bewaarders roepen gedetineerden volgens Reuvers wel vaker op om bijvoorbeeld naar de reclassering te gaan, zodat andere gedetineerden je dan niet schuin aan gaan kijken omdat je met de politie zou praten. Daar had hij protest tegen aange-tekend, want voor Reuvers hoefde dat van hem niet zo, want zo zei hij: 'Ik kan mezelf recht aankijken'. Ze moesten hem dus voortaan maar gewoon oproepen voor politie-bezoek om niet de indruk te wekken bij andere gedetineerden dat hij op één lijn zou zitten met de politie en in het geniep met ze zou praten.

Reuvers blijkt het liquidatieproces te volgen via de vaker genoemde misdaadsites, waaronder Bondtehond. De reden waarom kon hij weinig over zeggen: 'Je leest over die dingen en dan kom je vanzelf op de verschillende sites die daarover publiceren'. De meeste namen uit het Passage-proces kent hij alleen uit de media of hooguit van toevallige ontmoetingen op een terras of zo. Dino Soerel zou hij wel eens tegengekomen kunnen zijn, maar er is verder geen contact geweest. Zaken heeft Reuvers in elk nooit gedaan met Soerel. Moppie en Jesse had hij wel eens ontmoet, maar op een door verbalisanten getoonde foto kon jij Jesse echt niet herkennen. Hij herkende wel zichzelf, want hij zat daar met z'n gezicht naar de camera, maar die persoon die Jesse zou moeten zijn, herkend hij echt niet, een andere persoon zit er ook bij, maar die herkend hij ook niet en hij heeft er ook geen herinnering aan.

In 93/94, 99 en in 2002 heeft de CIE Koos Reuvers benaderd en hem gezegd dat hij op een dodenlijst zou staan. Waarom kon hij niets over zeggen tegen de raadsheren van het Hof. De voorzitter liet in zijn inleidende woorden doorschemeren dat Koos Reuvers dingen heeft gezegd waar het Hof kennelijk bepaalde bedenkingen bij heeft en daar wilde hij voor het getuigenverhoor kon beginnen toch wel eerst even antwoord op hebben. Reuvers zegt bv. tegen de politie op 10 maart 2015: 'Ja, kijk je hebt bajespraatjes, terraspraatjes en algemene praatjes. Ik bedoel: af en toe komt je iets ter ore, jullie hebben een wereld, wij hebben een wereld, zo wordt het geclassificeerd, eigenlijk is het dezelfde wereld, we leven in dezelfde wereld, maar jullie horen verhalen en wij horen verhalen, snap je? Soms denken ze dat je iets moet weten, terwijl je er helemaal geen belang bij hebt of behoefte om dat te weten. Nou kom je dingen te weten waar je helemaal niks mee te maken wilt hebben, of niks mee te maken hebt. Nou, dan blijft dat ook zo, ik ben niet degene die dan aan de bel gaat hangen en gaat zeggen van dat en dat is er aan de hand. Dat zoeken ze allemaal maar lekker zelf uit. Ik bedoel; de politie is er om dingen op te lossen en ik vind, als de politie dat op een eerlijke manier oplost, heb ik daar respect voor'.
Voorzitter: Ja, dit is nou zo'n voorbeeld waarvan je denkt: wat kunnen we van u verwachten? Want als dit is wat u voelt, dan kan ik wel zeggen tegen u van: u moet antwoord geven, u moet dat naar waarheid doen en ik ga er vooralsnog vanuit dat u dat doet, maar als ik dit hier lees dan denk ik: Ja, wat kunnen we verwachten van deze getuige? Dat is eigenlijk meteen mijn vraag, als u dat begrijpt.

Koos Reuvers legt uit dat hij niet begrijpt wat hij hier doet. Dat is punt 1. En er zijn twee keer, in Krimpen a/d IJssel toen hij daar gedetineerd zat, rechercheurs bij hem geweest en hij legt het Hof uit dat er stukken in de uitgewerkte verklaringen zitten die hij niet zo gezegd heeft naar zijn mening.
Reuvers: Ik zeg u voorop: die verklaringen die hier liggen, ik heb er net nog even in mogen kijken van mijn advocaat, maar die zijn helemaal niet ter sprake geweest. Dat zijn verzinselen volgens mij van degenen die het verhoor gedaan hebben, want ik heb geen 25 pagina's afgelegd in twee keer, ik ben geen verklaarder over mensen waar ik niks van... of tenminste over mensen waar ik alleen wat over gehoord heb. Want daar kan ik niet over verklaren.
Voorzitter: Maar nu nog even mijn vraag: Als ik dit zo lees, wat gaat u hier dan vertellen als antwoord op mijn vragen?
Reuvers: Wat ik hier ga vertellen: als u mij een vraag stelt en ik kan daar antwoord op geven, dan geef ik u daar antwoord op en als ik daar geen antwoord op kan geven omdat ik het mij niet meer kan herinneren of niet meer weet, dan kan ik er ook geen antwoord op geven.
Voorzitter: Maar er is een verschil tussen kunnen en willen hè, dat begrijpt u?
Reuvers: Ja, ik zit hier niet om te willen, ik ben hier geroepen om te verklaren als ik iets tegenkom wat ik verklaard heb en het komt bij mij niet over zoals ik het verklaard heb en dat het op een andere manier uitgelegd is...
Voorzitter: Als dat zo is, dan is het alleen maar goed dat u dat hier kunt corrigeren.
Reuvers: Dat eh... dat vind ik op zijn plaats hier, ja.

Reuvers vertelde overigens dat hij Fred Ros niet kent. Maar hij heeft wel 'pagina's uit de verhalenbundel van Ros', zoals hij het noemde, gelezen in PI Krimpen a/d IJssel. Zijn advocaat Mr. Jan Hein Kuijpers was eens bij hem op bezoek geweest in de bajes, die had de verklaringen van Ros bij zich en toen vroeg Reuvers of hij die mocht lezen. Dat mocht van Kuijpers, mede omdat Reuvers z'n naam er ook in voorkomt.

Ondanks dat hij Fred Ros niet kent, had Reuvers wel een uitgesproken mening over de kroongetuige. 'Hij begrijpt niet dat Justitie in zee gaat met mensen als Fred Ros', zegt hij in een verklaring, en: 'Hij heeft wel een keer een maatje van mij vermoord, dat is een broer van een collega van jullie. Dat is een broer van Arturo Ritfeld en die is politieagent in Vianen. Arturo Ritfeld is vermoord door Ros'. De advocaat van Remmers, Mr. Paul Verweijen, vroeg wat hij daar mee bedoelt?
Reuvers: Mensen die zelf levensdelicten hebben gepleegd en dan als kroongetuige worden ingezet, dat Justitie in zee gaat met mensen die zelf moorden op hun geweten hebben.

Advocaat Mr. Verweijen: En hoe heeft u dat gehoord?
Reuvers: Hoe ik wat gehoord heb?
Mr. Verweijen: Dat Ros Arturo Ritfeld zou hebben vermoord?
Reuvers: Nou, iedereen weet dat Ros Arturo Ritfeld heeft vermoord. Dat heeft in alle kranten gestaan. Hij is er in eerste instantie voor veroordeeld en naderhand is er iets fout gegaan in de bewijsvoering en toen hebben ze hem vrijgesproken.
Mr. Verweijen: Ok, dus u heeft dat puur uit de media, niet van anderen gehoord?
Reuvers: Van de vrouw van Arturo Ritfeld. Omdat hij een afspraak had met Fred Ros.
Mr. Verweijen: Wat heeft zij er dan over gezegd?
Reuvers: Dat Ros Arturo Ritfeld vermoord heb.
Mr. Verweijen: Maar is dat het enige dat u ervan heeft gehoord hebt, of hebt u er uitgebreider over verklaard?
Reuvers: Nee, dit is het wat ik gehoord heb.
Voorzitter: En we maken daaruit op dat als u zoiets hoort, vraagt u daar niet verder naar, van: 'Goh, hoe zit dat? Vertel er eens iets over? Geen mededelingen?
Reuvers: Ja, nou ja, nee dat klopt, ik was bevriend met Arturo Ritfeld en het ging om een ripdeal, daar ging het om eigenlijk. Fred Ros zou iets kopen van Arturo Ritfeld, dat was afgesproken en toe is Arturo Ritfeld dat volgens zijn vrouw gaan leveren, ik weet niet precies wat het was, maar daarbij is-ie om het leven gekomen. Hij is niet meer terug-gekomen. Hij had een afspraak met Fred Ros. Fred Ros, en dat weet iedereen die de media een beetje volgt, heeft daarvoor in gevangen-houding gezeten, arrestatie, voorarrest, veroordeling, Hoger beroep en is toen vrijgesproken, dat is wat ik ervan weet.

Verder wist Reuvers er niet veel over te vertellen, maar het OM confronteert hem later met een wat gedetailleerdere verklaring. Daarin zegt Reuvers: 'Fred Ros vermoordde Ritfeld voor 4 kilo coke en 80 kilo polm'. De AG's vragen aan Reuvers hoe hij aan deze gedetailleerde info komt?  Dat had volgens Reuvers Sandy Ritfeld, de weduwe van Arturo Ritfeld, hem verteld.

Moppie en Jesse was hij wel eens tegengekomen in Spanje, maar daar had hij geen zaken mee gedaan. Voor het laatst had Reuvers Moppie in gevangenis Vught gezien toen hij daar bij iemand op bezoek was, maar hij heeft alleen even gegroet, niet gesproken. Omdat Reuvers mensen kent, wordt volgens hem wellicht gedacht dat hij daar ook zaken mee doet of whatever, maar dat is volgens Reuvers niet zo. Hij kent deze mensen voornamelijk uit de media en van toevallige ontmoetingen. Voor Jesse geldt hetzelfde als voor Moppie Rasnabe: wel eens toevallig contact gehad, op een terras of zo, maar geen zakelijk contact.

De invallende advocaat Mr. Paul Verweijen van Jesse Remmers stelde daar ook wat vragen over, met name over een ontmoeting met Jesse die ooit plaats gevonden zou hebben bij de FEBO in Amsterdam
Reuvers leek het zich allemaal niet zo goed te kunnen herinneren, maar uit het gesprek dat volgde tussen de raadsman, de voorzitter, Jesse Remmers en Reuvers kon je opmaken dat de ontmoeting er wel is geweest.

De voorzitter vroeg toch nog wat door over dit contact met Jesse Remmers.
Voorzitter: Heeft u Jessse wel eens gesproken over dat hij wel eens een rol zou kunnen gaan spelen bij een aanslag op u?
Reuvers: Nou, daar herinner ik me niet veel van, want ik ben Jesse zoveel niet tegengekomen.
Voorzitter: Ik hoor het u zeggen, mijn vraag is of u even goed wilt nadenken over de vraag wat voor contact u heeft gehad met Jesse Remmers over al dan niet betrokkenheid van hem bij een plan om u naar een andere wereld te helpen?
Reuvers: De rechercheurs die bij me zijn geweest, die hebben mij dat voorgelegd. Die hebben gezegd: 'Wist je dat er een contract op je hoofd stond?' Dit is de enigste keer dat ze gezegd hebben wie het contract zou uitvoeren, ze hebben verder de opdrachtgever niet genoemd, maar alleen wie het contract zou uitvoeren en dat Jesse mij gebeld zou hebben om te waarschuwen. Nou, dat is absoluut niet waar. Tenminste, dat herinner ik mij niet, dat ik ooit door Jesse gebeld ben, laat ik het zo zeggen..
Voorzitter: Nee, maar nu moeten we even de puntjes op de i zetten, misschien niet gebeld, maar ergens ontmoet?
Reuvers: Ik ben hem een keer tegengekomen bij de FEBO in Amsterdam.

Er kwam nu toch e.e.a boven bij Reuvers en hij herinnerde zich dat hij Jesse ontmoette die daar toevallig met de moeder van zijn kind ook binnenkwam. Jesse heeft Reuvers toen gewaarschuwd dat hij moest uitkijken voor een aanslag. Maar echt details kon hij zich er nu niet meer over herinneren. Reuvers had al zo vaak van dit soort waarschuwingen gehad, dat hij er tamelijk laconiek onder was en het niet zo opgeslagen had zodat hij er later over kon verklaren, aldus Reuvers.

Jesse probeerde zijn geheugen toch nog even op te frissen en vroeg of Reuvers nog wist of Reuvers hem toen iets gegeven had?
Reuvers herinnerde het zich: Een trui...
Voorzitter: Een trui?
Reuvers: Ja, een trui. Hij had het koud. Ik vroeg aan hem: 'Heb je het niet koud?' Ja, zei-ie. Toen zei ik: 'Loop maar even mee, ik heb extra kleding in de auto'. (nu richting Jesse): Die heb je me trouwens nooit teruggegeven...
Jesse: Die mocht ik houden van je, zei je.
Reuvers: Oh ja, hahaha, is goed...

Koos Reuvers is opgeroepen door de verdediging van Jesse Remmers. Verbalisanten T55 en T51 hebben kennelijk dingen geverbaliseerd en tegen Reuvers gezegd die niet kloppen. Naar ik ook uit eerdere zittingen heb begrepen, heeft La Serpe ook gezegd dat hij Koos Reuvers heel goed kent. Dat schijnt niet te kloppen. Jesse verwees daarom naar een gebeurtenis in Spanje en stelde daar vragen over: Of Koos Reuvers zich nog kon herinneren dat hij met iemand samen in Spanje was, een keer met die persoon en Reuvers op een terras had gezeten en dat hij even weg moest om ergens even een alarm-programma te installeren? Koos Reuvers bleef toen alleen met La Serpe achter op het terras en La Serpe schijnt vervolgens tegen Koos aan te hebben zitten kwebbelen en gezegd te hebben: 'Mijn moeder is ook kamper', dat soort dingen. La Serpe heeft Reuvers toen gevraagd of Reuvers hem kon helpen een partijtje hasj van 2000 kilo vanuit Tanger naar Spanje te krijgen en dat te verkopen.
Toen Jesse terugkwam heeft Reuvers Jesse apart genomen en gezegd: 'Wil je me alsjeblieft nooit meer met zo'n imbeciel alleen laten! Wat is dat voor een imbeciel?' Hij kende La Serpe helemaal niet, sterker nog: hij zag hem daar voor het eerst. Dus het verhaal dat La Serpe Koos Reuvers zo goed zou kennen, klopt helemaal niet, volgens Jesse. Dat werd bevestigd door Reuvers.

Toen La Serpe dit hoorde, is hij overigens woedend geworden op Koos Reuvers en heeft hij op straat lopen schreeuwen: 'En wie is die Koos Reuvers? Wie denkt hij wel dat hij is? Hij kan wel een grote naam hebben, maar ik heb schijt aan die Koos Reuvers!!'

Jesse Remmers was ter ore gekomen dat mensen Reuvers dood wilden hebben en vroeg aan La Serpe om Koos Reuvers te waarschuwen via zijn CIE-contact dat Koos Reuvers gevaar liep om geliquideerd te worden. Dat is ook gebeurd kennelijk, zonder een naam te noemen, waarna die CIEers (volgens Jesse dus onterecht) hadden aangenomen dat Jesse daar achter zou zitten. Hij verzocht daarom tussen neus en lippen door het OM om die verbalisanten maar eens op te dragen niet verkeerde conclusies in PV's te verwerken, want dat zou een hoop onnodig werk voorkomen.

Jesse heeft Koos Reuvers juist gewaarschuwd bij de FEBO. Hij was op zoek naar Reuvers om hem te waarschuwen, omdat hij dus 'gehoord had dat iemand Reuvers om wilde leggen', en hoorde toen dat Reuvers een afspraak had met iemand bij de FEBO. Daar is hij toen heen gegaan en zou hij Koos Reuvers uitgebreid gewaarschuwd hebben, ondanks dat Reuvers daar nu niet meer zulke goede herinneringen aan heeft. Maar dat de ontmoeting er heeft plaatsgevonden, is wel bevestigd door Reuvers, gezien de herinnering aan de trui die Reuvers aan Jesse heeft gegeven.

Dus Jesse Remmers wilde onder meer dit rechtzetten. Er moet volgens hem niet de indruk gewekt worden dat hij Koos Reuvers wilde liquideren.

Tot zover Koos Reuvers.

De tweede getuige van de dag was Clifford Marshal Smit, een meubelmaker. Geboren in Kaapstad - Zuid-Afrika. Deze man noemde Cor van Hout zijn oom.
(samengevat)
Op de dag dat Cor van Hout werd geliquideerd in Amstelveen werd hij gebeld door iemand die zei: 'Cor is neergeschoten'. Smit is toen in de auto gesprongen en erheen gereden. Hij kon al snel niet verder omdat de politie de weg had afgezet. Smit parkeerde zijn auto en toen zag hij een grote dure auto staan, dat viel hem op, maar hij vervolgde zijn weg naar de Dorpsstraat waar Cor van Hout was neergeschoten. De politie hield hem tegen, daarom had hij wat lopen schelden en tieren, maar kon verder niets doen, dus hij is weer weggegaan. Toen hij bij zijn auto kwam, zag hij een man. Toen hij in zijn auto was gestapt, rende de man weg. Hij had een soort jasje aan met een Chinese draak in zijn beleving. Hij dacht: 'Hé, dat is gek?!'
Raadsheer: Later zag u het op TV, dat vertelt uw oom Ad van Hout in een verklaring.
Smit: Ja, ik keek TV en toen kwam er een foto of tekening voorbij. Ik dacht toen: 'Hé ja, dat is die vent!' Dat ging over Katja Schuurman.
Raadsheer: Die persoon, weet u wie dat was?
Smit: Dat was Peter la Serpe, 1000%...
Raadsheer: La Serpe?
Smit: Ja.
Raadsheer: U zegt later dat het een persoon was met een smal gezicht?
Smit: Ja, wat ik toen heb gezien, was een persoon met een smal gezicht.
Raadsheer: Wat voor kleur haar had hij?
Smit: Ik dacht donker haar.
Raadsheer: In uw eerste verklaring heeft u het over een 'coupe soleil'.
Smit: Een coupe soleil? ... Ja, ik vind het moeilijk. Ja, het is zo lang geleden en, tenminste zo ervaar ik het, dat ik personen niet kan en dat je later, ja het zal wel aan mij leggen, maar ik haal intussen alles door mekaar heen.
Raadsheer: Ja.

Later herkent Smit, als hij diens gezicht op de cover van een boek van Hendrik Jan Korterink ziet liggen onder tafel bij zijn ouders, dwars door het glas van de tafel heen, Fred Ros als degene die hij destijds in Amstelveen zag wegrennen....

De voorzitter vroeg of Mr. Meijering nog vragen wilde stellen aan deze getuige. Dat wilde de raadsman niet. De reden was dat het OM deze getuige van de verdediging zoals gewoonlijk weer snel had benaderd, volgens de raadsman, en daardoor is de bewijswaarde weg. Deze getuige is verpest door het OM: 'Wij hadden om deze getuige gevraagd, maar het OM is daar alweer doorheen gefietst. We zien dat steeds dat het OM getuigen benaderd, nog voor deze op zitting kunnen getuigen', aldus Meijering.
Voorzitter: Nou, nou, dat is wel een heel cynische benadering.
Mr. Meijering: Ja, dat zal, maar de bewijswaarde is kapot gemaakt inmiddels.

Op vragen van de voorzitter later wil Meijering niet echt op inhoudelijke punten vertellen waar hem dat verpesten nu in zit. 'Nee hoor, dat licht ik verder niet toe. Dat vind ik gewoon evident'... Het komt er volgens Meijering op neer dat het OM reeds zoveel vragen heeft gesteld aan de getuige die Meijering had willen vragen op zitting, het was voorbereid, ook met zijn cliënt, en dat zie steeds gebeuren wanneer 'de verdediging aan de kroongetuigen La Serpe en/of Ros zit', getuigen worden nog voor de zitting snel benaderd, in sommige gevallen komen getuigen van de verdediging zelfs in het cachot terecht, vragen zijn al gesteld door het OM en dan heeft het voor de verdediging geen zin meer.

Op vragen van het OM aan Smit blijkt dat de familie van Cor van Hout nog steeds erg met de dood van Cor bezig is. Zeker Ad van Hout is er nog dagelijks mee bezig, Ze hebben er allemaal wel een idee over hoe het zit, maar ze weten er allemaal evenveel van, volgens Smit, in principe heel weinig, want je hebt er geen bewijs voor. Wellicht dat daar in de komende maanden verandering in komt, aldus Smit.
Ik kreeg de indruk dat hij bedoelde nu Holleeder vastzit en zijn zussen binnenkort zullen getuigen in Passage en Vandros.

Op maandag 26 oktober vinden in het Gerechtshof aan het IJdok om 9.30 de 'presentatie telecom ‘93-zaken' en de 'visualisatie plaats-delict Tanta' plaats. Ik moet nog even kijken of ik daar bij kan zijn...

Update: Deze zitting is verplaatst naar 9 november om 9:30 in het JCS op Schiphol.

Update: De volgende zitting is op 6 november. Dan 
wordt getuige Maikel Bronkhorst aka 'Willem de glazenwasser' gehoord en het Hof zal een verzoek behandelen van de dames Astrid + Sonja Holleeder en Sandra den Hartog om hun getuigenverhoren achter gesloten deuren te laten plaats-vinden. 

Bondtehond