woensdag 27 augustus 2014

Douane Schiphol treitert journalist na Bada Bing onderzoek op Sint Maarten

Net terug van mijn KLM-vlucht vanaf het mooie eiland Sint Maarten op de Nederlandse Antillen meenden douaniers te Schiphol het nodig te vinden mij als de freelance-rechtbankverslaggever en journalist van Bondtehond.nl aan een extreem grondig en onnodig onderzoek te moeten onderwerpen. Terwijl bijna iedere reiziger vanaf Curaçao kon doorlopen na het röntgen-apparaat werd mijn koffer grondig overhoop gehaald en kreeg ik de gekste vragen in een soort van kruisverhoor op mij afgevuurd door één donkere douanier, die nog redelijk aardig en beleefd bleef en één blanke Nederlander die op een gegeven moment ronduit onbeschoft werd en denigrerende opmerkingen meende te moeten maken over mijn verleden en mijn huidige freelance werk als bloggende journalist.

Nachtclub Bada Bing Mansion - Sint Maarten

Ik vond het de eerste minuten nog wel grappig, omdat ik dacht dat het wel zo zou horen op vluchten uit het Caribische gebied. En je moet zoiets eigenlijk een keer zelf meemaken als misdaadverslaggever. Echter gedurende het onderzoek aan mijn bagage, laptop, dossier-stukken van het Orca-onderzoek dat momenteel plaatsvindt op Sint Maarten en wat andere privé-spullen, zoals toilettas, geld en andere waardepapieren uit mijn portemonnee, kon de ongelovige douanier het niet nalaten me op vele punten tegen te gaan spreken. Ik vond het een ronduit lachwekkende situatie worden, tot irritant aan toe, maar bleef maar gewoon beleefd. Ik was ook nog half onder de indruk van de zeer aangename super-service aan boord van de het KLM-toestel en had zojuist nog lachend afscheid genomen van mijn medereiziger: Orca-verdachte Jaap van den Heuvel.

Maar goed, de Nederlandse douanier "wist het kennelijk allemaal beter dan mezelf" en was er reeds onderzoek naar mij gedaan vóór mijn aankomst op Schiphol, wat inhoudt dat men mij nagetrokken scheen te hebben naar eigen zeggen en is er zelfs naar de hoogte van mijn inkomen gekeken. Het lijkt me tamelijk onmogelijk dat men in de tijd dat ik op mijn koffer stond te wachten na kon trekken dat ik een bepaald inkomen heb en dat dit niet overeen zou kunnen stemmen met de kostbaarheid van mijn reis. Met andere woorden, als men geen specifiek hoog inkomen heeft, ben je dus verdacht en zou men dus mogelijk "wit poeder" zoals de douanier zei, kunnen smokkelen.

Ik wist dat men op terugvluchten vanaf Sint Maarten die doorgaans via Curaçao gaan extra grondige controle kon verwachten, maar deze vorm van pesterij ging zelfs mij, als iemand die toch wel wat gewend is met politie en justitie, veel te ver. Het is als verslaggever prima om het een keer aan den lijve te ondervinden wat je kennelijk allemaal mee kunt maken als keurige onschuldige terugkerende reiziger en wat voor gestapo-manieren je dan maar zult moeten doorstaan om eenmaal weer op Nederlandse bodem je reis naar huis te kunnen voortzetten. De lol was er na nog wat onbeleefdheden die ik maar had te slikken ineens goed vanaf. De voortreffelijke vakantiesfeer sloeg om. Dit begon op pesten te lijken want alle andere reizigers waren reeds vertrokken uit de bagagehal.

Terugvlucht via Hato Airport - Curaçao

Terwijl degene op wiens uitnodiging ik een week in het exclusieve Sonesta-hotel van de met hem bevriende eigenaar in de beruchte uitgaanswijk Maho met top horeca-ondernemingen als club Tantra, Restaurant Sopranos en The Sopranos Piano Bar verbleef en reeds met slechts handbagage in de trein op weg naar huis zat, ben ik nog geruime tijd bezig geweest mijn onschuld aan te tonen. Dit terwijl de speurneuzen ondertussen in hun groene douanier-uniform nieuwsgierig in de Orca-stukken liepen te neuzen en zagen dat de namen op visite-kaartjes toch verdacht veel leken op mensen die wel degelijk in de journalistiek werkzaam zijn. Want dat was wat meneertje bestrijdde, dat ik journalist zou zijn en ik zou nooit bij Crimesite.nl begonnen zou kunnen zijn als redactielid. Hij had dus ongetwijfeld ook nog nooit gehoord van de website 'Bondtehond bij het liquidatieproces' (Passage)? Laat staan dat hij weet dat ik me richt op eigen onderzoek en dat ik als enige voorwaarde stel dat ik objectief onderzoek kan doen en anders niet. Feiten wil ik zelf kunnen zien en horen en niet alleen via justitie-kanalen.

Kennelijk kon de douanier voor het tonen van de diverse visitekaartjes, waaronder mijn eigen visitekaartjes, niet geloven dat ik diverse mensen ken die regelmatig op TV komen en/of in weekbladen, in kranten en op misdaadsites over misdaad publiceren en dat ik het leuk vind in mijn vrije tijd en steeds ter arbeidsreïntegratie strafrechtprocessen te verslaan op internet. De ongelovige blanke Nederlandse douanier begon ronduit denigrerende en onbeleefde opmerkingen te maken en vervelende rare tegenwerpingen op mijn antwoorden te geven, waar je zelf dan maar boven moet blijven staan en beleefd zult moeten blijven antwoorden op de gekste vragen. Criminaliseren pur sang. Gelukkig kom ik op iedere vraag natuurlijk een passend antwoord geven, had sowieso niets te verbergen en kon ik het niet nalaten de douanier een paar keer toch te laten merken dat hij niets, maar dan ook niets, bij het rechte eind had na zijn kennelijke "vooronderzoek". Een steekje onder water hier en daar kon ik dus niet nalaten, wel binnen de grenzen van het onbetamelijke.

Ik begreep dat er vanaf Sint Maarten kennelijk berichten naar Nederland moeten zijn gegaan dat ik aanwezig was bij de Orca-rechtszaak in Philipsburg om daar later eventueel eens een verslag van te maken. De Orca-zaak gaat over vermeende omkoping van politici, waarbij de verdachten, nu het Openbaar Ministerie deze beschuldigingen niet keihard kunnen maken, een reeks onterechte beschuldigingen aan hun broek kregen, onder meer van belastingontduiking, valsheid in geschrifte en als sluitklapper de ernstigste beschuldiging van vrouwenhandel. Dat alles onder de noemer van een criminele organisatie. Nu kun je daar van alles bij gaan denken, maar de feiten die ik nu zelf ter plekke heb onderzocht, spreken het Orca-dossier van 2800 pagina's behoorlijk tegen. Zo niet 100%. De vermeende vrouwenhandel is vooral gebaseerd op interpretaties van overijverige politiemensen, een graag scorende officier van justitie en onderzoek waar zelfs de AIVD bij is betrokken. Onderzoek waarin telefoons zijn getapt, email gelezen en politici worden verdacht van corruptie.

Bada Bing naast vliegveld Sint Maarten

Daarover mogelijk later meer, ten tijde van de inhoudelijke rechtszaak zelf, die volgend voorjaar pas plaatsvindt nadat de rechter donderdag jl. aangaf per 1 januari te zullen worden vervangen. Maar tot nu toe heb ik geen keiharde feiten waargenomen op Sint Maarten. Integendeel. Neem nu het onderzoek "vrouwenhandel". Geen van de werkende dames, de door Bada Bing Club-eigenaar Jaap van den Heuvel zogenoemde 'Chica's' zijn stuk voor stuk dol met hun aardige Hollandse goedlachse baas. Het is zelfs zo dat de doorgaans mooie dames voor de tweede en zelfs derde keer zijn terug geweest in Club Bada Bing en aanpandige restaurant The Neverland Lounge met inpandig zwembad, overdekt loungegedeelte en waaiende palmbomen die toevallig tijdens mijn aanwezigheid afgelopen week vervangen werden door nieuwe. Voor het onderhoud en de bewaking loopt dan ook constant een aardige vent rond. Gaat door het vuur voor z’n bazen.

Dames die eigenaar Jaap langer kennen en via zijn Club de (rijke) man van hun leven hebben ontmoet, inmiddels getrouwd zijn en kids hebben gekregen, komen speciaal naar de Club om Jaap te ontmoeten zodra ze horen dat hij tijdelijk even on-Island is. Van uitbuiting of druk is dus totaal geen sprake. Het is mijns inziens onmogelijk een verkeerd beeld te krijgen als je een week de vrije hand krijgt en zelfs de (oneerbiedig gezegd in de stijl van het OM) "handelswaar" aan inspectie mag onderwerpen zonder dat daar één van de managers of de baas zelf bij aanwezig is. Nee, dit verhaal gaat nog een staartje krijgen vermoed ik zo.

Op dit moment zal ik geduld moeten hebben en afwachten welke onderzoekswensen de rechter zal toewijzen en welke getuigen nog nader gehoord zullen mogen worden. Vooralsnog lijkt het erop dat advocaat Mr. Cor Merx, de voormalig hoofd-officier van justitie van Sint Maarten, zijn cliënt Jaap van den Heuvel moet beschermen tegen een tsunami aan onterechte beschuldigingen die men koste wat kost in stand dreigt te houden om tot een veroordeling te komen, kennelijke onder druk van politici in Den Haag die moord en brand schreeuwden in de Tweede Kamer nadat plots een filmpje op de website van De Telegraaf en Youtube verscheen.

Neverland Lounge - Bar & Restaurant

Toegegeven, men zou wat kunnen denken bij zulke beelden en tot op de dag van vandaag heeft Van den Heuvel spijt dat hij mensen vertrouwde die beloofden geen gebruik te zullen maken van de heimelijk opgenomen video in zijn eigen kantoor in Club Bada Bing, maar we moeten de feiten van fictieve gedachten kunnen scheiden. En dat is mij afgelopen week ruimschoots gelukt. De betreffende politicus heb ik de hand kunnen schudden en het kantoor met camera's, overigens zonder geluidsopname-mogelijkheid, heb ik aan inspectie kunnen onderwerpen.

Geluid en beeld vormt momenteel onderwerp van onderzoek, omdat Mr. Merx heeft ontdekt dat er moet zijn gemanipuleerd met het beeld en het door een simpele iPhone opgenomen en later pas toegevoegde geluid. De editor, die de video en geluidsopname kreeg toegespeeld, mogelijk door vooraanstaand politicus Theo Heyliger, die momenteel weer verkiesbaar is als partijleider van de grootste politieke partij UP op Sint Maarten, lijkt te hebben geknoeid met de tape. Op Heyligers verzoek heeft Van den Heuvel destijds die opname gemaakt, in een beetje dwaze poging een andere bevriende politicus, toenmalig onafhankelijk parlementslid Patrick Illidge, over te halen bij diens partij terug te doen keren.

Is dat netjes? Nee, het verdiend niet de schoonheidsprijs van de vriendschappen. Maar het videootje was dan ook niet bedoeld voor de media. Jaap van den Heuvel heeft ook spijt betuigd en moeten praten als brugman om uitleg te geven aan de wat onorthodoxe methode, maar is daarmee gezegd dat alle beschuldigingen door het OM op Sint Maarten daarmee waar zijn? Nee, en dit zal moeten blijken als de rechtbank dinsdag 26 augustus, na het vlammende betoog van Mr. Cor Merx en confrères in de rechtbank van Philipsburg afgelopen donderdag 21 augustus, de onderzoekswensen honoreert. Bepaalde zaken houdt Mr. Merx echter nog onder de pet en gebruikt hij als munitie om de aanklachten te beschieten tijdens de inhoudelijke zitting, mogelijk pas rond maart, april of mei 2015. Courtcase Orca is een van de duidelijkste zaken die ik de afgelopen 10 jaar ben tegengekomen en niet omdat ik toevallig een betrokkene ken, maar omdat ik objectief heb kunnen en mogen kijken naar het strafdossier, de vermeende strafbare feiten en de ware feiten zoals naar voren zijn gekomen in gesprekken die ik heb gevoerd met vele personen en naar eigen onderzoek ter plekke.

Vermeend videobewijs "omkoping"

De Orca zaak heeft de schijn van partijdigheid op zich geladen na uitspraken en druk door politici uit Den Haag, die er veel aan is gelegen als mogelijke corruptie, waar diverse onderzoeken naar lopen in deze regio, nu eens wél bewezen zouden worden en Nederland met een beschuldigende vinger kan wijzen naar de "verantwoordelijken". Welke gevolgen dat zou kunnen hebben en welke invloed politici vanaf het pluche in Den Haag na eventuele bewezenverklaring denken te kunnen hebben, moeten we maar nog niet aan denken, maar dat de Nederlandse Antillen al geruime tijd een dankbaar onderwerp vormen en doelwit om pijlen op af te vuren werd al snel duidelijk na verschijnen van het bewuste filmpje. Dat politici als SP-er Ronald van Raak politici voor er ook maar één gerechtelijke uitspraak ligt kennelijk ongestraft maffia mag noemen en zelfs Premier Rutte een uitglijder zou maken met niet onderbouwde uitspraken en voorbarige stellingname, wie had dat kunnen denken? En dat na één simpel video-filmpje dat verkeerd wordt geïnterpreteerd.

Toen vrienden elkaar wel eens geld leenden en uitleenden, die sinds hun jeugdjaren bevriend zijn en elkaars huwelijksfeesten bezochten, en elkaar ook hielpen toen zo'n zelfde huwelijk weer strandde op party-Island Sint Maarten, welk kwaad kun je daarin zien? 'Wil' je daarin zien, is beter gezegd. Regels die zouden zijn overtreden, blijken verklaringen voor te vinden, maar je moet die óók willen zien. En dat is een beetje het punt in dit Orca-onderzoek mbt deze 'Bada Bing bribary case'. Bepaalde prioriteiten lijken hoger te liggen dan het lot van onschuldige hardwerkende ondernemers met enkel goede bedoelingen die nu beschadigd dreigen te raken en/of nog erger door mensen die kennelijk kwaad willen zien, daar waar het niet is.

Ondernemers uit Nederland brachten welvaren naar het eiland en bouwden mede eigenhandig het eiland weer op na orkaan Louis in de jaren '90, letterlijk en figuurlijk, want de familie Van den Heuvel begon in de bouw, en een oudere broer van Jaap bouwt nu met de grootste bouwonderneming van het eiland nog aan overheidsgebouwen all over The Island Sint Maarten, terwijl Jaap zijn hart meer lag bij de altijd florerende horeca op het drukbezochte toeristen-eiland. Als voormalig uitbater van voornoemde succesvolle horeca-gelegenheden als Restaurant Sopranos en The Sopranos Pianobar, die later verkocht werden aan vriend Alex, maar ook de befaamde bar The Red Piano met live-zangers achter een gigantische rode vleugelpiano die de tent al zingend uit een giga-genre aan bekende liedjes volledig op hun kop krijgen in de nachtelijke uurtjes, ziet nu zijn laatste project verpest worden door een visie geleidt door scoringsdrift van ambtenaren die vanuit het gure regenachtige Nederland niet beseffen dat je op Sint Maarten met temperaturen boven de 30° graden celsius alleen in shorts en op slippers leeft op zondagmiddag, politici of niet. Want één ding besefte de Nederlandse politicus die de uitspraak deed “Je moet er toch niet aan denken dat politici eventjes in korte broek en op slippers een bordeel komt binnenwandelen om wat smeergeld op te halen” o.i.d. kennelijk niet, dat het een vrije zondagmiddag was van de bedoelde politicus op Sint Maarten en tevens een vriend is van Van den Heuvel.

Neverland Lounge

En dat je elkaar als vrienden helpt en soms ook eens, al was het met een tamelijk onschuldige bedoeling, een vriendschap tekort doet, dat gebeurt soms ook in het leven. Maar waar vrienden echte vrienden zijn, kunnen betrokkenen doorgaans vergeven en vergeten en wordt in een kleine gemeenschap als Sint Maarten onder elkaar van hun hart geen moordkuil meer gemaakt, getuige de rechtszaak waar betrokkenen met opgeheven hoofd zij aan zij verschenen om elkaars onschuld aan te tonen. Zowel Jaap en Krijn, de bedrijfsleider van Jaap, als de ten onrechte van corruptie verdachte Patrick Illidge zullen aankomende tijd tot de inhoudelijke behandeling nog menig document moeten overleggen en menig uurtje bij hun advocaat moeten doorbrengen om justitie te overtuigen dat tussen ietwat slordige boekhouding, vanwege een nieuw ingevoerd geautomatiseerd systeem, mondelinge regelingen en andere Tropische eiland-gewoontes een wereld van verschil zit met de hun nu ten laste gelegde corruptie- en tal van totaal anders verklaarbare verdenkingen.

Men zou zelf eens moeten afreizen naar Sint Maarten om dat te beseffen. Ik weet bijna zeker dat Jaap bij wijze van spreken best bereid is politici uit Nederland te ontvangen en zelf eens rond te leiden in zijn ontegensprekelijk nette vrouwen-nachtclub The Bada Bing Mansion en de overdag geopende Neverland Bar & Restaurant, met het mooie led-verlichte inpandig zwembad omgeven door palmbomen en relax-gelegenheid. Het woord bordeel klinkt in dat opzicht nogal denigrerend. De dames slenteren en hangen overdag gezellig wat rond binnen Neverland lounge en doen hun ding, van dwang of ontevreden gezichten is in het geheel geen sprake. De sfeer is er juist prima te noemen.

Het woongedeelte boven de club is strikt gescheiden en men werkt in aparte kamers beneden in het club-gedeelte. Elke nacht is het beneden weer feest. Mijn god, als ik die Chica's gezellig zie lachen en dollen met bezoekers en de managers en de eigenaar hun best zie doen om de sfeer erin te houden, kun je je pas voorstellen hoe frustrerend het moet zijn voor die mannen om te worden afgeschilderd als vrouwenhandelaar, terwijl de volgende lichting vrouwen uit landen als Colombia, Dominicaanse Republiek en Venezuela zojuist weer stond te trappelen om bij hun Bada Bing te mogen verblijven. Via mond op mond-reclame komen de dames bij Bada Bing terecht. Van ronselpraktijken is dus ook geen sprake.

The Happy Island Sint Maarten

De niet geringe bedragen die zij terugsturen naar hun familie via money-transfers waar ik afschriften van heb gezien liegen er niet om. De 60 dollar (45 euro) die de dames (alleen) op dagen wanneer zij iets verdienen hoeven te betalen voor hun kamer op basis van kost en inwoning valt in het niet bij de 150 - 250 euro die dames in Nederland voor een shift van slechts 8 uur huur moeten betalen, zonder kost en inwoning, om het oudste beroep ter wereld te kunnen en mogen uitoefenen achter een openlijk raam in een regenachtig en koud land vergeleken bij de prettige werksfeer op het immer warme 'Happy Island' Sint Maarten.

Hoe breng je zoiets hoogopgeleide justitie-medewerkers en heren en dames politici in Nederland met weinig tot geen feitelijke wetenschap en ervaring met het dagelijkse leven in tropische oorden als Sint Maarten nu aan het verstand? Wellicht was het niet eens zo gek om eindelijk eens met eigen ogen te gaan kijken wat mijn jeugdvriend die ik 26 jaar uit het oog verloor intussen van z’n leven had gemaakt. Hem in onze jeugd kennende zat hij niet slecht in elkaar, was hij wars van discriminatie en oneerlijkheid en objectief bekeken durf ik mijn hand nu in het vuur te steken dat dit beeld van Jaap van den Heuvel onveranderd is, zo niet versterkt en dat hier vooralsnog iets achter moet steken wat ons petje mogelijk nog te boven gaat. Ik hou deze intrigerende zaak dus zeker in de gaten.

Binnekort een verslag van de regiezitting van 21 augustus jl. die plaatsvond in Philipsburg.

Bondtehond